Rondje Gulpen met Eddie

Vandaag staan er weer hoogtemetertjes op de planning. Daarom met Eddie een ritje Limburg gepland om een dagje in Limburg te gaan fietsen.

Hieronder de route die we vandaag in een heerlijk voorjaarzonnetje hebben gereden. Klik op het fietserlogootje om de details te bekijken.



Voor Eddie is het doel hoe hij de week Mallorca heeft 'verteerd'.
Voor mij is het doel om te kijken hoe de beentjes voelen na enkele trainingsweken met heel wat kilometers en of dit nog wat 'opgeleverd' heeft.

Ik ben rond 09.uur bij Eddie. We pakken eerst een lekker bakkie en kletsen wat bij over 'fietsen en kalfjes' Terwijl Eddie nog even een 'toilletje pakt' zorg ik dat de fietsen op de fietsendrager komen te staan.

Het wordt vandaag het eerste ritje met m'n 'nieuwe' auto naar Limburg toe. Dat is voor mij op zich al een leuke ervaring vandaag.
Ik ben natuurlijk zo trots als een pauw om in deze peugeot 308sw te mogen rijden.

Het is bijna 09.30 als we naar Limburg vertrekken zijn we om 11.15 uur bij 'Moeder de Gans' in Teuven. We pakken op het terras

de gebruikelijke Cappuchino met appelgebak en zijn hier getuige van wat 'haantjesgedrag'.
De hanen kraaien om z'n beurt en het is net alsof ze 'wie het hartste kan' doen.

We kleden ons om en wanneer we om 12.00 uur op de fiets zitten gaan we meteen rechtsaf en dalen het dorp af om meteen 'Het bovenste bos' te beklimmen. Of Eddie heeft te veel naar die haantjes gekeken of hij heeft daar in Mallorca een 'dopingkuurtje' ondergaan, maar al staande trapt hij van onder naar boven deze beklimming op. Mijn hartslag zit meteen al vrij hoog maar ik denk 'het zal wel' en probeer met veel moeite bij Edje in het wiel te blijven.

Wannner we boven zijn rijden we richting Schweiberg om deze af te dalen. We fietsen richting Gulpen en we hebben nog geen één minuut met elkaar afgesproken om rustig aan op vlakkere gedeeltes lekker te 'peddelen' of Eddie gooit het tempo alweer flink omhoog.
Tot aan de Gulpenerberg. We slaan in de woonwijk linksaf voor het steile gedeelte van de Gulpenerberg en Eddie valt ineens bijna stil. Ik ga er langs en probeer met de kleinste versnelling lekker omhoog te werken. Mijn derailleur raakt op de '25' achter de spaken dus dat betekent dat ik niet kleiner dan 34x23 kan vandaag.

We dalen weer de 'Koning van Spanje' af en gaan meteen linksaf richting Slenaken. Hier gaan we de Schilberg op. Weer zo'n steil rotding en het eerste gemopper en gevloek hoor ik achter me al.

Dit gemopper wordt erger als we de Loorberg beklimmen en als we deze boven zijn hoor ik van Eddie dat hij zo'n last van z'n rug heeft dat hij eigenlijk het liefst wil omdraaien. Ik praat wat op 'm in en we besluiten toch om door te gaan. Dus tussendoor wat rustiger en bergop 'ieder voor zich'

Zoals je ook op het routekaartje kan zien worden daarna de Camerig, Vaalserberg, Pas van Wolfhaag door Belgische grensstreek naar Kuttingerweg gereden. Dan weer richting Mechelen. De 'eerstvolgende' is nu de Kruisberg. Al gaat het iets moeizamer toch komen we omhoog. We rijden daarna niet de Eyserbosweg, maar de Eyserweg omhoog naar Trintelen. Hier rechtsaf om de Oude Huls te beklimmen.

Dan besluiten we om via Ubachsberg richting Ransdaal te rijden. Het Sprookjesbos, Cauberg en Keutenberg laten we liggen en doordat de pijn in de rug bij Eddie te gek wordt gaan we een terrasje pakken in Schin op Geul.

Hierna pakken we de kortste weg naar Gulpen. De Koning van Spanje pakken we nu van de andere kant. Ik probeer nu 'volle bak' naar boven te gaan totdat de beentjes pijn doen. Bovenop ga ik linksaf rustig richting afdaling Gulpenerberg. Eddie sluit aan en we 'suizen' deze afdaling in.

Richting Schweiberg houdt Eddie het tempo strak. "Het zal toch niet waar zijn", dat hij nog zoveel over heeft dat hij gaat demareren. Ik houd Eddie goed in gaten en blijf kort in z'n wiel, want het zal me vandaag niet alsnog gebeuren.........
Maar als rechtsaf de Schweiberg op gaan hoor ik "tot straks Rinus", dus ik weet dat ik deze laatste berg als eerste boven ga komen. De echte tweestrijd die ik vanmorgen had verwacht tussen ons bewaren we voor een volgende keer.

Het laatste klimmetje naar Moeder de Gans in Teuven haalt Eddie nog 'alles uit de kast' en gaat op de 'grote plaat' naar boven. Ik moet het nu laten lopen en vind het wel best voor vandaag.

We gaan nog lekker wat eten in het sfeervolle restaurant en babbelen nog lekker even na over deze dag, de moeilijke momenten, de komende toertochten en ons doel 'De Marmotte'. We hebben nog vele mooie dingen voor de boeg in ieders geval

Om 21.00 uur zet ik Edje weer thuis in Drunen af. Moeizaam en stijf stapt hij uit de auto. Ook bij Rinus doen de beentjes zeer na een tochtje van ruim 100 km en 1650 hoogtemeters. Maar het is een leuke, leerzame dag geweest voor zowel Eddie als ikzelf.