2010 alweer voorbij....

2010 is sportief een leuk jaar geweest!! Hoogtepunten natuurlijk 'de Marmotte' en 'de Cinglé' geweest, maar ook de Ronde van Vlaanderen vond ik een bijzondere ervaring. Totaal ruwweg 9000 km gefietst dit jaar. Hier zitten ook de 1200 MTB-kilometers bij die ik begin/eind 2010 bij elkaar gefietst heb.

Het 'ergens naar toe trainen' beleef ik veel plezier aan. De voor- en napret met m'n 'wielervrienden' zal ik voor geen geld willen missen. Daarom hebben we nu al inmiddels met een groepje ingeschreven voor de Marmotte 2011. Daar wil ik zodra de startnummers van ons bekend zijn wat meer over gaan schrijven. Dat het in ieders geval een gemêleerd gezelschap is kan ik vast wel zeggen.

Afgelopen week ben ik zelf maar weinig aktief geweest op de fiets. Een rondje Drunense Duinen op de MTB, thats all. Dit is echter 'glibberen en glijden'geweest. En hoewel ik niet gevallen ben voel je constant òf het voorwiel, òf het achterwiel wegglijden. Best gevaarlijk, maar gelukkig weer 'heelhuids' thuis gekomen.

Afgelopen woensdag ben ik wel met Ruudje, Jan Harm en Bert Jan naar Thialf in Heerenveen geweest. Hier vond het NK Allround plaats. We hebben het nu natuurlijk over schaatsen. Hoewel ikzelf niet aktief op de schaats heb gestaan wilde ik dit sportieve evenement hier niet onvermeld laten.



De heenreis ging soepel met de snelle BMW van Jan Harm. Geen files, dus dan kun je aardig doorrijden. Onderweg net voor Heerenveen nog honderden schaatsers gezien die een toertocht op natuurijs reden. Dit is een bijzonder gezicht en hopelijk ga ik dit begin 2011 ook nog eens doen. Een elfstedentocht zou ook niet gek zijn. Rinus reist sowieso af naar Friesland .........., om mee te maken natuurlijk!!

Bij aankomst een lekker bakkie koffie en een broodje. Hierna naar onze plaatsen die we via Jan Harm hadden verkregen. Hij werkt bij Liga en deze sponsort de schaatsploeg van Marrianne Timmer. Dit alles 'marktconform' natuurlijk volgens Jan Harm op onze 'nieuwsgierige' vragen hierover. We krijgen allemaal een Liga-muts van hem als we hierover geen vragen meer stellen......

Na de 1500 meter voor dames+ heren en de huldiging hiervan te hebben gezien gaan we even naar 'KPN-house'. Het is immers al zo'n 15.00 uur en tijd dus voor het eerste bierje. Na hier een uurtje te hebben vertoefd kunnen we nog net de laatste ritten van de 3000 met dames zien.

De 10.000 meter voor heren is ook leuk om te zien. Wat gaat dat hard zeg en wat een techniek hebben die gasten. De mooiste rit vind ik die met Koen Verweij. Die jongen bouwde de rit zo op dat hij precies in de laatste bocht z'n tegenstander voorbij reed en de rit won. Heel mooi.

Qua sfeer in zo'n stadion kan ik me wel voorstellen dat en EK of WK wat gezelliger is omdat je dan veel meer kunt aanmoedigen voor een Nederlander. De dweilorkesten kwamen (terecht) ook niet voor de (ere)tribune spelen, waarschijnlijk omdat dit in de rest van de schaatshal (de echte schaatsfans) meer gewaardeerd wordt.

Zoals aangegeven, een leuke, gezellige dag gehad. Leuk om te zien hoe het er aan toe gaat in zo'n ijsstadion. Gezellig omdat we zoals gebruikelijk toch best wat 'fun' kunnen hebben met z'n allen zo op zijn tijd.

Sneeuwbiken 2e kerstdag 2010

Vandaag 'die kalkoen eruit fietsen'. Dat is de bedoeling op 2e kerstdag 2010. Om 09.15 sta ik bij Dick thuis en samen met de 'twee Jeroenen' en Cindy gaan we vandaag een rondje sneeuwbiken. Eddie heeft jammer genoeg afgebeld, die heeft nog te veel last van z'n hiel.

Het heeft gisteravond nog een tijdje flink gesneeuwd dus er ligt weer een verse laag op de inmiddels meerdere ijslagen. Gelukkig is er deze morgen al een paadje gemaakt waardoor het makkelijk fietst, maar toch nog steeds redelijk zwaar.

Ik glij al vrij snel weg, maar kan toch op de been blijven. Doordat ik niet snel genoeg uit de pedalen 'klik' verdraai ik m'n knie een beetje. Dit gebeurd wel vaker maar 'dit knie-verschijnsel' blijft altijd toch weer vervelend.

We raken Cindy al vrij snel kwijt maar gelukkig heeft de 'lange Jeroen' gisteren al de route samen met haar voorbereidt . Wij gaan op lekker tempo door. Dick voorop, gevolgd door ons allen. De pijn die Dick eerder deze week aan het knie'tje had is nu niet echt veel meer van te merken en hij 'kachelt' aardig door wat mij betreft.

Enkele kilometers voorbij 'Bos en Duin' moeten we allemaal diverse keren van de fiets af. Gewoonweg omdat de sneeuw te hoog is om er doorheen te fietsen. Je rijd met een flinke snelheid zo in een halve meter sneeuw en valt dan heerlijk in de zachte witte zooi.

Bij de Rustende jager pakken we een lekker 'bakske koffie'. Dit doen we niet altijd maar vandaag (2e kerstdag) bij wijze van uitzondering gaan we voor 'de gezelligheid'.
En gezellig is het altijd met 'die gasten'. Trainen doen we wel een andere keer!!



Het laaste stuk op de fiets trap ik bij een beklimming jammerlijk door mijn ketting heen. Gelukkig helpen de jongens me met een 'missing link' en kunnen we naar een minuutje of 10-15 weer 'volle gas' richting huis.

We rijden nog langs de plaats waar ik het 'ree'tje' uit m'n vorige verslag neergelegd heb. Het diertje is in ieders geval weg. Ik ben wel benieuwd hoe het met het beestje is afgelopen. Leeft het 'uberhaupt' nog wel.

Het laatse stuk richting Roestelberg is erg glad en je voelt de wielen regelmatig onder je wegglijden. Toch probeer ik die gasten bij te houden maar het loopt allemaal maar net goed af. Bij het eindpunt (Kaatsheuvels ijsbaan) ben ik meer kapot dan de laatste weken.

Thuis aangekomen lekker meteen onder de douche. Het was zeer gezellig vandaag maar m'n knie doet wel 'verrekte pijn' nu. Hopelijk duurt dit zoals gewoonlijk maar enkele dagen voordat ik rustig aan weer kan 'peddelen'......

Rudolph .........

Meerdere keren heb ik m'n fietstochtjes in de Drunense Duinen hier op de blog al beschreven. Om niet al te ééntonige berichten hier te publiceren beschrijf ik niet elk ritje.

Maar vandaag maak ik een uitzondering. Ik heb de afgelopen keren diverse 'plaatjes' gemaakt die ik jullie niet wil onthouden. Ook heb ik toch wat bijzonders meegemaakt in deze námiddag net voor kerst. Terwijl 8 van de 10 mensen aan de 'kerstborrel' zitten, maakt Rinus gewoon z'n gebruikelijke ronde in de Loonse/Drunense Duinen.

Dit onderstaande filmpje is van enkele dagen geleden. Vandaag lag hier nog veel meer sneeuw. Zelfs zoveel dat ik heerlijk onderuit ben gegaan, maar in een deken van een halve meter stuifsneeuw terecht kwam en dit dus dit keertje eens geen enkele pijn deed.



Mooi filmpje toch? In dit geval prachtig omdat er een heerlijk zonnetje doorbrak en de temperatuur wat boven het vriespunt kwam. Een mooie laag mist boven de sneeuw maakte het duinlandschap zeer bijzonder.

Vandaag (de dag vóór kerst) ga ik alleen nog een rondje maken. Er is vannacht een cm of 8 verse sneeuw over de oude laag gevallen. Zwaarder dus dan normaal, maar ook wat gevaarlijker omdat er in feite een ijslaag onder de verse sneeuw ligt.

Maar ik moet zeggen dat het me aardig af gaat de laatste tijd. Ik krijg zelfs het idee dat ik wat ervaring krijg/heb en dat het me niet echt moeilijk afgaat. Maar net als dit denkt voel je het achterwiel weer wegglijden en lig je alweer bijna op je gezicht. Dit terwijl de bandjes staan bijna leeg zodat ik meer grip op de gladde paadjes heb.

Vandaag was het wel wat gevaarlijker want het kan zomaar zijn dat er een boom of tak over het parkoers ligt. Dit komt doordat de takken geknapt zijn door de vele sneeuw die op de takken ligt. Uitkijken dus......

Het is zeer rustig vandaag in de bossen en wanneer ik na ruim 20 km bijna aan het einde ben zie ik een klein 'ree'tje' het pad oversteken. Omdat ik hier altijd gefassineerd naar kan kijken als ik zoiets tegenkom in de natuur stop ik meteen.

Het beestje blijft een meter of 10 van me vandaan staan. Normaal loopt/springt zo'n beest meteen weg maar als na enkele minuten het beest op z'n gemak gaat liggen merk ik dat er iets niet in de haak is.

Ik ga voetje voor voetje op het reetje af en probeer door heel rustig te praten het beestje op z'n gemak te stellen. Ik kan het zelfs aanraken en wanneer ik het ree'tje beet pak stribbelt het wat tegen. Ik bel m'n MTB-maot Jan Koning (hij heeft weer de juiste contacten met de boswachter) om te melden dat er hier een hertje ligt dat wel wat hulp kan gebruiken.

Ik spreek af met Jan dat ik het hertje bij de eerste de beste MTB-paal (D01 leg. Ik schuif de sneeuw van de grond en leg het kleine beestje (nog geen 10 kilo) in de 'warmere bladeren' neer. Het beestje is zo verzwakt dat hij hier rustig blijft liggen en eigenlijk als het ware op z'n dood ligt te wachten.



Hopelijk komt de boswachter snel en pikt hij dit beestje op. Dit zal dan zijn redding kunnen worden. Immers wat warmte en voedsel is het enige wat er denk ik aan ontbreekt bij dit weerloze beestje.

Thuis aangekomen kan ik het voorval niet zomaar uit m'n hoofd zetten en vind het toch eigenlijk wel zielig. Ik hoop niet dat er morgen bij m'n ouders 'gevulde herte-reet op m'n bordje ligt bij onze traditionel kerstmaaltijd.

Vragen dus op kerstavond......, heeft de boswachter het ree'tje opgepikt, of ligt het daar nu nog in de kou dood te gaan. Misschien heeft de natuur zijn werk gedaan en een vos er al een heerlijk 'maaltje' van gemaakt.

Ik wil morgen het liefst 'gewoon' kalkoen op m'n bord in ieders geval..........

Schaatsen in Biddinghuizen

Het is winter en dit zullen we weten ook. Maar schaatsen op natuurijs zit er (nog) niet in. Dit hoeft in Nederland geen probleem te zijn. Biddinghuizen is de oplossing. Dit is een complete kunstijsbaan van zo'n 5 km, maar dan in de buitenlucht.

Samen met Eddie en Govert dus een dagje richting Flevopolder om ons lekker uit te sloven op de schaats. Het is een mistige dag en de temperatuur is rond het vriespunt waardoor we toch het gevoel hebben van een ouderwetse winterse schaatsdag. Op de ijsbaan zelf is het totaal niet druk waardoor we lekker de ruimte hebben.

En dat is maar goed ook. Hoewel Eddie en ikzelf enorm kunnen genieten van deze sport zijn we van nature geen beste schaatsers. En dan druk ik het eigenlijk nog zachtjes uit.
Na het eerste rondje 'krabbelen' van 5 km zijn we al aardig bekaf en rusten we bij de start weer uit.


Het tweede rondje proberen we in de rug bij Govert te blijven.Govert heeft een goede technieke en in tegenstelling tot ons kan hij wel lekker schaatsen met 'grote en lange slagen' . Je merkt wel dat het nu wat beter gaat. Met de handjes op de rug voel ik me net Evert van Benthum die naast de riet(mais)kraag de 'elfstedentocht' schaatst. Maar dat gevoel is snel weg als ik een 'bochtje met de
klok mee' moet schaatsen. Dit is echt onwennig en ziet er zeer 'onbeholpen' uit.

Na enkele rondjes besluiten we ondanks de enorme 'bloedblaar' van Eddie en de wat pijnlijke knie van mezelf om voor het laatste rondje te gaan. In het begin proberen we weer achter Govert te blijven. Die zal zonder twijfel voor het 'goud' gaan deze ronde. Ikzelf probeer voor het 'zilver' te gaan maar dit zal niet mee blijken te vallen want na zo'n drie kilometer moet ik een 'gaatje' laten.

Eddie kan nog een 500 meter volgen bij Govert, maar dan is ook hij gelost. Ik blijf in m'n eigen tempo schaatsen en zie Eddie dichterbij komen. Ik ga 'erop en erover' en in het voorbij gaan begin ik te lachen om de techniek van Eddie 'de Eagle'. Hierdoor valt hij helemaal stil en heb ik een flink gat. Eddie geeft zich niet gewonnen en gaat voor zijn laatste kans door achter mij ook weer heel hard lachen.
Hierdoor raak ik wat concentratie kwijt, wat ongecontroleerd komt m'n schaatspunt in het ijs, waardoor ik uiteindelijk een flinke smak op het ijs maak.

Daar gaat m'n 'zilver' en hoewel Eddie nog nochalant vraagt of het wel met me gaat, schaats hij me hard voorbij richting finish. Weg zilver dus, maar toch altijd nog goed voor 'brons'. Al met al een sportieve dag met veel gezelligheid. En hier gaat het toch uiteindelijk om bij ons drieën.

Na een lekker bakske koffie rijden we weer naar huis en kunnen we meteen aanschuiven aan tafel. De volgende morgen enorme rugpijn en een grote blauwe plek rijker op de heup. Eddie zal door die enorme blaar op zijn hiel voorlopig geen schoenen meer dragen denk ik. Het was een goede training en wij zijn klaar voor natuurijs!!

Mooie winterplaatjes

Enorm genoten in de sneeuw. Heerlijke rondjes gereden in deze prachtige 'winterplaatjes'. Ik heb natuurlijk weer het foto-apparaatje meegenomen om de vaste lezers van Rinusbikeblog mee te kunnen laten genieten.



Met Karel van Moorsel, die het tempo goed aangaf een lekker rondje gereden. We hebben niet 'te gek' gedaan, want het blijft oppassen voor gladde stukken.
Vorig jaar nog een flinke smak gemaakt in de sneeuw. Gelukkig deze keer geen van beiden onderuit gegaan.





Als je éénmaal lekker in het bos bent dan valt het met de kou best mee. Alleen de voeten blijven toch een 'probleem' bij me. Ondanks de nieuwe winterschoenen zijn de teentjes bij thuiskomst toch nog lekker aan het tintelen.