Rondje Leerdam

Gisterenavond een toneelvoorstelling gezien waar 'collega fietser' Jan van Zoest in mee acteerde. Ik vond het een speciale voorstelling omdat m'n vader zo'n 35 jaar geleden ook in ditzelfde stuk mee speelde. Als manneke van 10 kon ik enorm genieten van dit jaarlijkse spektakel.
Daarom alléén al vind ik het leuk om de voorstelling nog eens terug te zien. En als Jan dan nog meedoet geeft dat een extra leuk tintje aan het geheel.

Echter wordt de klok terug gezet deze nacht dus dit betekent een uurtje minder slapen voor Rinus. Maar ik heb daar geen problemen mee en sta om 08.30 uur bij het verzamelpunt 'het schoenenmuseum' in Waalwijk.

Vandaag staat het rondje Leerdam op het programma. "Rini heeft de route in z'n navigatie staan", zegt Dick. Dit is wel zo, maar als ik voorop zit rijden we meteen verkeerd. Geen punt, we blijven rustig het 'halve zolenpad' volgen. Dan komen we weer op 'de route' en neem ik de navigatie weer over van Arie.
Dan blijkt dat de 'dikke lijn' van m'n Garmin, de lijn is van de terugweg.
Hieronder de route. Klik op het fietserlogootje voor de details.



Arie neemt het roer weer over en stuurt ons kundig naar Heusdense brug.
Alhoewel kundig...., ik krijg van 'vaste lezer' Thomas te horen dat we rotonde's links door de bocht hebben gepakt en ook nog een keer tegen de richting in hebben gefietst. "Tja Thomas, dit ging per ongeluk en de snelheid was in dit geval lager als afgelopen donderdagavond" (toen ging het echt hard en werd het soms best gevaarlijk)... Maar het zal niet meer gebeuren.

De kou wordt al snel minder want het zonnetje komt er snel door. De wind is Noord Oost en we fietsen langs Veen en Wijk en Aalburg richting Gorinchemse brug. Dan peddelen we rustig naar Schelluinen en Arkel.
Hier volgen we de route van de Lingetocht. Nu hebben we de wind tegen en wordt het zwaarder. Dus zitten Thomas en Christiaan kilometers lang op de Lingedijk voorop te 'werken' en de rest kan lekker van het uitzicht genieten.

Na een kilometer of 65 hebben we pas ons gebruikelijk bakkie koffie. Ditmaal in Enspijk. Hoewel het cafeetje er gesloten uit ziet probeerd Dick de deurklink en warempel de deur is open. De 'vrolijke' caféhoudster ontvangt ons 'vriendelijk' en verzoekt ons om niet zo hard te schreeuwen, want ze hoorde ons in de verte al aankomen. Jan toont daarop nog even zijn kunsten als verkoper en laat zien hoe je een boot aan een dove klant verkoopt. "BOOT KOPEN!!!", roept hij keihard door het café. Hilariteit alom natuurlijk daarbinnen, harstikke gezellig!!

Zoals gewoonlijk snel het tweede bakkie naar binnen werken en dan weer op de fiets.
Cees Timmers geeft tijdens zijn kopbeurt aan dat het tempo wel omhoog kan. Vanaf nu gaat het maar sneller. Als Angelo op het lange rechte stuk richting brug naar Zaltbommel het tempo zó hoog houdt valt het eerste 'slachtoffer'.

Hans Konings heeft het moeilijk vandaag. De groep valt uit elkaar maar er wordt na enkele kilometers gehergroepeerd en met redelijk tempo fietsen we naar de Hedelse brug.
Hier gaat het wederom hard omhoog en opnieuw moet Hans 'lossen'. Jan en ikzelf laten ons nog even zakken om Hans wat uit de wind te houden en terug bij de groep te brengen. Bij Bokhoven zitten we weer bij elkaar, maar we zijn amper weer samen of het gaat wederom hard en snel.

Ik moet nu toch proberen om als het even kan tussendoor op adem te komen, maar dit gaat niet makkelijk. Hans geeft ons een teken dat hij gewoon 'eigen tempó' naar huis rijdt.
Vanaf nu gaat het echt hard. Henri Binke, Jan de Cloe, Cees Timmers geven om beurten het tempo aan. Ik heb het 'lastig' nu, maar kan net als Theo Braat en Cees Michels nog nét volgen. Ook Arie heeft het moeilijk deze keer.

Toch ontzettend knap van deze man dat hij na zijn gebroken heup van eind vorig jaar zodanig hersteld is dat hij weer gewoon volle bak meekoerst met deze 'snelle mannen'. Eddie, Thomas en Dick draaien schijnbaar moeiteloos mee 'van voren'.

Maar omdat het nog niet 'genoeg' is doen Christiaan en Angelo er nog een schepje bovenop. Met snelheden van ruim boven de 40 km/u rijden we richting Waalwijk. Nu vallen er nog meer slachtoffers achter ons en de groep valt aardig uit elkaar.

Bij Drunen aangekomen wordt 'de schade opgenomen' en wordt er bekeken wie er nog bij zit. Ondanks dat ik helemaal kapot zit kijk ik tevreden om me heen en bevind me toch in 'goed gezelschap'
"Is dit leuk??, ja dit is zéker leuk". Nu doet 'het zeer', maar als je dan strakjes thuis bent en lekker onder de douche bent geweest voelt dit heerlijk aan. Eddie zijn we kwijt geraakt, maar later hoor ik dat hij een lekke band heeft gehad. "hij had nog wel geroepen naar ons", vertelde hij.

Sorry Ed, maar door onze 'snelheid' hebben we dit jammer genoeg niet kunnen horen. Maar als ik het gehoord had was ik zeker gestopt om jou even mee te helpen met verwisselen. Dit had me in ieders geval dit keer niet slecht uitgekomen........

Totaal 112 kilometer. 32.2 km/u gemid - 144bpm/gemid - 186 bpm/max

Training Maart 2011 TCW

Vandaag is het voor mij de 2e training van dit seizoen. Hieronder zoals gebruikelijk weer de route. Klik op het fietserlogootje voor de details.
Deze zijn deze keer wel de moeite waard met gemiddelde tussentijden van 35.0 km/u over de eerste 45 km. Daarna nog eventjes 'uitfietsen' naar huis toe.



Maar hier dus het verslag.......
Vanavond had ik gehoopt op een rustig avondje. Immers was ik met Eddie afgelopen dinsdag naar Limburg geweest. En mijn beentjes voelde echt niet goed vandaag dus...

Maar het is prachtig weer dus om 17.15 uur staan de snelle jongens van TCW paraat. Henri heeft z'n fietsie 'toevallig' vandaag van zolder gehaald voor de eerste training op de weg. Maar of daardoor het tempo wat lager zal zijn vanavond ga ik betwijfelen.

En dit wordt meteen 'bewaarheid' want ik zit even wat te kletsen met Kees Michels en de voorste gaan al van start. Ik moet alle zeilen bijzetten om bij de groep aan te sluiten. Met een hartslag van bijna 160 bpm als gevolg in de eerste kilometer.

Eenmaal in het wiel bij de groep gaat het relatief makkelijk. We hebben windje mee en de gemiddelde snelheid loopt al gauw op naar 33-34 km/u. Ook bij windje tegen houden Angelo, Christiaan, Thomas, Henri en Dick het tempo flink hoog.

Ik voel m'n benen van afgelopen dinsdag nog goed en besluit 'rustig aan' te doen zover dit kan. Wanneer ik Eddie op kop zie sleuren moet ik weer aan eergisteren denken, maar hij is vandaag naar 'onze fysio' Rob Bartels geweest en dat 'kraken' heeft Eddie goed gedaan zo te zien. Want hij is niet te herkennen met twee dagen geleden.
Ook heeft hij z'n fiets wat anders af laten stellen. Zadel wat hoger; een langer stuurpennetje....., Voilà!! Dus gelukkig gaat het weer de goede kant met hem op.

Uiteindelijk kom ik samen met Dick op kop. We kunnen het tempo van 35/36 km/u van de vorige 'kopmannen' vasthouden maar de hartslag loopt snel omhoog en de benen voelen niet goed aan. Daarom laat ik me relatief snel zakken naar achteren.

Henri 'neemt over' samen met Arie. Maar Henri wil vanavond meteen 'bloed zien' volgens mij en voert het tempo op tot achter in de dertig, begin veertig.
Arie laat zich verstandigerwijs meteen zakken met als gevolg dat we als één lint achter Henri aan 'crossen'. Dit belooft wat voor komend seizoen.

Als we bij de Heusdense brug zijn worden er wederom wat 'gevaarlijke' maneuvre's uitgehaald zodat de groep logischerwijs uit elkaar valt.
Het laatste gedeelte wannneer iedereen weer bij elkaar is wordt het tempo nog éénmaal flink hoog gehouden. Wie daarna nog 'iets over' heeft mag mee afsprinten voor de 'eindoverwinning'. Ik zal dit vandaag zeker niet zijn......

Wanneer ik samen met Kees Michels naar huis rijd maakt deze nog een leuke opmerking: "Als ze zó zondag ook rijden kan ik gerust mee in het weekend"
Ik moet hier wel om lachen en zeg tegen Kees: "Zondag rijden ze minder hard hoor, tenminste het is wel te hopen".........

Rondje Gulpen met Eddie

Vandaag staan er weer hoogtemetertjes op de planning. Daarom met Eddie een ritje Limburg gepland om een dagje in Limburg te gaan fietsen.

Hieronder de route die we vandaag in een heerlijk voorjaarzonnetje hebben gereden. Klik op het fietserlogootje om de details te bekijken.



Voor Eddie is het doel hoe hij de week Mallorca heeft 'verteerd'.
Voor mij is het doel om te kijken hoe de beentjes voelen na enkele trainingsweken met heel wat kilometers en of dit nog wat 'opgeleverd' heeft.

Ik ben rond 09.uur bij Eddie. We pakken eerst een lekker bakkie en kletsen wat bij over 'fietsen en kalfjes' Terwijl Eddie nog even een 'toilletje pakt' zorg ik dat de fietsen op de fietsendrager komen te staan.

Het wordt vandaag het eerste ritje met m'n 'nieuwe' auto naar Limburg toe. Dat is voor mij op zich al een leuke ervaring vandaag.
Ik ben natuurlijk zo trots als een pauw om in deze peugeot 308sw te mogen rijden.

Het is bijna 09.30 als we naar Limburg vertrekken zijn we om 11.15 uur bij 'Moeder de Gans' in Teuven. We pakken op het terras

de gebruikelijke Cappuchino met appelgebak en zijn hier getuige van wat 'haantjesgedrag'.
De hanen kraaien om z'n beurt en het is net alsof ze 'wie het hartste kan' doen.

We kleden ons om en wanneer we om 12.00 uur op de fiets zitten gaan we meteen rechtsaf en dalen het dorp af om meteen 'Het bovenste bos' te beklimmen. Of Eddie heeft te veel naar die haantjes gekeken of hij heeft daar in Mallorca een 'dopingkuurtje' ondergaan, maar al staande trapt hij van onder naar boven deze beklimming op. Mijn hartslag zit meteen al vrij hoog maar ik denk 'het zal wel' en probeer met veel moeite bij Edje in het wiel te blijven.

Wannner we boven zijn rijden we richting Schweiberg om deze af te dalen. We fietsen richting Gulpen en we hebben nog geen één minuut met elkaar afgesproken om rustig aan op vlakkere gedeeltes lekker te 'peddelen' of Eddie gooit het tempo alweer flink omhoog.
Tot aan de Gulpenerberg. We slaan in de woonwijk linksaf voor het steile gedeelte van de Gulpenerberg en Eddie valt ineens bijna stil. Ik ga er langs en probeer met de kleinste versnelling lekker omhoog te werken. Mijn derailleur raakt op de '25' achter de spaken dus dat betekent dat ik niet kleiner dan 34x23 kan vandaag.

We dalen weer de 'Koning van Spanje' af en gaan meteen linksaf richting Slenaken. Hier gaan we de Schilberg op. Weer zo'n steil rotding en het eerste gemopper en gevloek hoor ik achter me al.

Dit gemopper wordt erger als we de Loorberg beklimmen en als we deze boven zijn hoor ik van Eddie dat hij zo'n last van z'n rug heeft dat hij eigenlijk het liefst wil omdraaien. Ik praat wat op 'm in en we besluiten toch om door te gaan. Dus tussendoor wat rustiger en bergop 'ieder voor zich'

Zoals je ook op het routekaartje kan zien worden daarna de Camerig, Vaalserberg, Pas van Wolfhaag door Belgische grensstreek naar Kuttingerweg gereden. Dan weer richting Mechelen. De 'eerstvolgende' is nu de Kruisberg. Al gaat het iets moeizamer toch komen we omhoog. We rijden daarna niet de Eyserbosweg, maar de Eyserweg omhoog naar Trintelen. Hier rechtsaf om de Oude Huls te beklimmen.

Dan besluiten we om via Ubachsberg richting Ransdaal te rijden. Het Sprookjesbos, Cauberg en Keutenberg laten we liggen en doordat de pijn in de rug bij Eddie te gek wordt gaan we een terrasje pakken in Schin op Geul.

Hierna pakken we de kortste weg naar Gulpen. De Koning van Spanje pakken we nu van de andere kant. Ik probeer nu 'volle bak' naar boven te gaan totdat de beentjes pijn doen. Bovenop ga ik linksaf rustig richting afdaling Gulpenerberg. Eddie sluit aan en we 'suizen' deze afdaling in.

Richting Schweiberg houdt Eddie het tempo strak. "Het zal toch niet waar zijn", dat hij nog zoveel over heeft dat hij gaat demareren. Ik houd Eddie goed in gaten en blijf kort in z'n wiel, want het zal me vandaag niet alsnog gebeuren.........
Maar als rechtsaf de Schweiberg op gaan hoor ik "tot straks Rinus", dus ik weet dat ik deze laatste berg als eerste boven ga komen. De echte tweestrijd die ik vanmorgen had verwacht tussen ons bewaren we voor een volgende keer.

Het laatste klimmetje naar Moeder de Gans in Teuven haalt Eddie nog 'alles uit de kast' en gaat op de 'grote plaat' naar boven. Ik moet het nu laten lopen en vind het wel best voor vandaag.

We gaan nog lekker wat eten in het sfeervolle restaurant en babbelen nog lekker even na over deze dag, de moeilijke momenten, de komende toertochten en ons doel 'De Marmotte'. We hebben nog vele mooie dingen voor de boeg in ieders geval

Om 21.00 uur zet ik Edje weer thuis in Drunen af. Moeizaam en stijf stapt hij uit de auto. Ook bij Rinus doen de beentjes zeer na een tochtje van ruim 100 km en 1650 hoogtemeters. Maar het is een leuke, leerzame dag geweest voor zowel Eddie als ikzelf.

Rondje Lith

Iets later dan gepland werd ik wakker. Dus moet ik wat haasten om op tijd voor de 2e rit met TC Waalwijk aan de start te staan.
Het is de bedoeling om vandaag het rondje Lith te rijden. Ik heb de route in m'n Garmin GPS zitten voor het geval dat...

Hieronder is de route te zien. Klik op het fietserlogootje voor verdere details. Klik rechtsboven op 'metrisch' dan krijg je alles in kilometers te zien ipv miles.



We staan met 11 rijders aan de start. Het heeft afgelopen nacht nog iets gevroren dus de meeste rijders zijn vrij dik ingepakt. Sommige rijders hebben korte wielrenhandschoendjes aan. Brrrrrr...., ik niet; ik heb m'n complete wintertenue aan met zelfs m'n winterschoenen.
Hoewel ik de meeste 'winterervaring' heb de afgelopen maanden ben en blijf ik een 'koudkleum'. Maar goed:"Liever te warm, dan koud" is m'n motto.

Jan de Cloe en Cees Timmers starten voorop. Dit houdens ze aardig vol tot aan Vught en dan neemt het volgende tweetal Arie en 'de Canadees' het over.
Na een tijdje houdt Arie het voor gezien, maar 'de Canadees' (een nieuweling bij ons) heeft veel ambitie en wil nog wel even doorgaan op kop.
Dan zijn Dick en ik aan de beurt. We houden het tempo strak 30 km/u en m'n ggarmin 500 geeft de route best goed aan.

Maar als we de bocht doorgaan, heeft het apparaatje even tijd nodig om de 'zwarte lijn' weer 'op te bouwen' en als het na de bocht rechtdoor gaat hvalt het wel mee. Maar is er vlak na de bocht meteen weer een keus links/rechts dan heb ik een probleem.

Ook heb ik de route vorig jaar gereden met de B-ploeg. Soms geeft de garmin dan iets anders aan als de groep zegt. Mij maakt het nu niet uit. Als ik alleen ben dan draai ik gerust om als ik verkeerd ben gereden. In een groep is dit wat lastiger.

Ik heb het ding bij me voor als het echt niemand het weet. Vooralsnog weet iedereen in de groep aardig de weg. Bij zo'n 60 km wordt het tijd voor een 'bakske koffie' in Lith volgens mij.

Dit is altijd wel gezellig. Je hoort hier dan de 'nieuwtjes' van andere teamleden en ook de meer serieuzere actuele rampspoed (Japan en Lybië) komen aan de beurt. Maar ik moet ook wel zeggen dat we bij TCW een vrij serieuze en intelligente fietsgroep hebben.........

Na de pauze is het nog maar 35 km terug naar huis. Het tempo gaat nu wat omhoog en het is nu niet meer vanzelfsprekend dat iedereen 'zijn' kopbeurtjes draait. Dit is geen probleem want we zitten nog vrij vroeg in het seizoen. De één heeft al ruim 1500 km gefietst en de ander amper 300 km. Maar feit is dat Arie en ik meer dan we willen op kop komen te fietsen.

Op een gegeven moment komt Cees Timmermans lekker nonchalant met een grote versnelling naast de voorste twee fietsen. "Hij heeft 'm alvast op de 11 liggen, dus het tempo mag gerust wat hoger"

Dat is niet tegen 'dovemansoren' gezegd en Christiaan geeft er meteen 'wat gas' erop. Tussen 40 en 45 km/u rijdt hij alleen enkele kilometers op kop. BNiemand neemt over. Niemand heeft ook zin om over te nemen.

De eerste 'slachtoffers' (waaronder Cees Timmermans) zijn gevallen. En de groep ligt flink uit elkaar. Er wordt gehergegroepeerd en een gedeelte rijd stevig door naar huis. Christiaan en Dick, die net de boel op z'n kop hebben gezet blijven wel wachten op de achterblijvers en rijden gezamelijk naar huis.

Ik rijd zelf met Cees Timmers en Jan de Cloe en Arie van Beek naar huis. Om 12.15 uur zit ik thuis bij 'opa en oma' weer weer moe maar voldaan aan een lekker bakkie koffie.

Rondje Boxtel

Vandaag heb ik met Siebe een rondje Boxtel gefietst. Deze jongeman (een echt natuurmens) is een echte sportman. Zelf nog aktief voetballen is zijn grootste hobby, maar ook bij het hardlopen en fietsen staat hij zijn mannetje.

Ik heb denk ik zelf vooraf een leuke route uitgestippeld. Rekening gehouden met de wind zodat we die eerst tegen hebben. Doordat we dan in de bossen zitten hebben we hopelijk wat beschutting hiertegen.
Hieronder staat de route. Klik op het fietserlogootje voor details.



We zijn Sprang amper uit en rijden een halve kilometer langs een provinciale weg en Siebe weet al te vertellen dat hij eigenlijk anders zou fietsen. "Wat meer door de natuur" zoals hij dit zelf zegt.

Ik probeer m'n mond te houden maar 'hap' dan toch toe dat hij nu niet een gevaarlijk kruispunt met stoplichten en 'veul' drempels over hoeft.

Omdat we vandaag met z'n tweeën op pad gaan doen we het eerste stuk dwars door de bossen over een relatief smal fietspad.
Normaal doe gesproken doe je dit niet omdat hier veel recreanten (dagjesmensen) fietsen. Dit kan dan best gevaarlijke momenten opleveren als je met een grotere groep rijdt.

Er staat een stevige oostenwind dus fietsen we gewoon achter elkaar. Het is het tweede ritje van Siebe dit jaar. De vorige keer hadden we een ritje Gorinchem-Zaltbommel-Den Bosch gedaan. Hij is aardig 'stuk' gegaan toen en we besluiten om vandaag iets minder kilometers te maken zodat het leuk blijft voor ons beiden.

Onderweg nabij Lennisheuvel ziet Siebe nog een ree'tje in de wei staan. Ik stop natuurlijk meteen om een fotootje te 'schieten'. Het blijft een geweldig gezicht toch......Moet dan ook weer aan m'n 'kerst-ervaring' denken.
Natuurlijk ook een foto van Siebe en mezelf gemaakt. Die zetten we meteen op de blog vandaag.

Na zo'n 50 km pakken we nog een lekkere cappuchino bij de Gerrithoeve in Oisterwijk. Wat een gezellig tentje is dit. Het is vandaag voor het eerst door de week geöpend dus we treffen het.

Siebe pakt nog een heerlijke wafel met warme kersen en slagroom erbij. Ik doe het met m'n liga die ik bij me heb. Ik probeer namelijk de kilootjes weg te trainen en dit gaat op zich behoorlijk. Maar als ik Siebe zie 'smikkelen'......mmmhmmm

Na de pauze gaat het tempo wat omhoog. Dit komt door het heerlijke windje in de rug. Uiteindelijk komen we lekker ontspannnen aan in Sprang met een gemiddelde van ruim 27.0 km/u. Niet slecht over 80 km met z'n tweetjes.

Rondje Grensstreek

vandaag afgeproken met René van het 'wielertoerist-forum'. Ik ken hem al enkele jaren via dit medium en we komen elkaar ieder jaar wel meerdere malen tegen bij toertochten.

Doordat we ongeveer hetzelfde tempo hebben (en hetzelfde gewicht haha...) laten we ons dan de snelle jongens voorbij gaan en rijden dan meestal gezamelijk met andere 'wielertoeristen' de toertocht verder uit.

Zelfs op vakantie in Frankrijk zijn we elkaar meerdere malen tegengekomen. Ik kan me herinneren dat ik enkele jaren geleden mezelf op de parkeerplaats in Bedoin aan het omkleden was en wie komt daar voorbij gefietst om de Mont Ventoux te beklimmen: juist Bontempi!!

We hebben afgesproken in Dongen en we vertrekken eerst met de wind tegen richting Ulvenhout. Omdat René uit Rijen komt weet hij de weg precies hier. Hij fietst zijn trainingsrondjes hier al ruim 25 jaar dus kent de weg op zijn duimpje.

Sommige stukken herken ik wel van ons rondje Baarle Nassau met TC Waalwijk. De hartslag met deze wind gaat best aardig omhoog en we moeten 'aan de bak'.

Wat me opvalt zijn de vele viaducten die je tegenkomt omdat je snelwegen oversteekt. Dit is dan wel weer een goede training voor toertochtjes die binnenkort op het programma staan.

Hieronder de route. Klik op het fietserlogootje om details te bekijken. Klik op 'metrisch' om alles in kilometers te zien ipv miles.



We gaan uiteindelijk de oostelijke richting en fietsen met een heerlijk windje in de rug door de Belgische grensstreek. In Baarle Nassau aangekomen pakken we nog een lekker colaatje en kunnen we snel weer verder voor het tweede gedeelte richting Poppel.

Hier doorheen gekomen heb je een gevaarlijk fietspad en besluiten achter elkaar te fietsen. René voorop en geeft het tempo aan. Ik erachter 'in het hol' en dan rijd ik over een wat groter scherp steentje. Vrijwel onmiddelijk is m'n band leeg. Een 'snakebite' is het gevolg. Misschien m'n band iets te zacht opgepompt.

Maar met behulp van René hebben we band snel verwisseld. Met m'n CO2-pompje krijg ik de band niet helemaal hard. We besluiten even bij 'zijn fietsenmaker' Rings langs te gaan in Goirle. Hier is René 'kind aan huis' en ook zijn zoon is hier 'parttime' werkzaam als fietsenmaker.

Ik krijg wat extra lucht in m'n bandje als ook het advies dat ik m'n volgende fiets beter daar bij hun kan kopen. We kunnen weer verder voor het laatste gedeelte van de tocht.
Al lekker kletsend fietsen we zo naar het industrie-terrein waar we begonnen zijn. Hier scheiden onze wegen en fietsen we allebei weer terug naar onze woonplaats.

Bontempi dus naar Rijen!! en Rinus naar Sprang-Capelle. Je kan in een paar uurtjes flink wat kilometers (122) wegtrappen zonder dat je er erg in hebt. Als ik dan thuis ben voel ik de beentjes wel. Dit betekent dat ze flink gewerkt hebben.
Morgen maar een 'rustdagje' en zondag het eerste ritje van het seizoen met club.

Rondje Baarle Nassau

Hoewel ik vandaag eigenlijk een rustdag gepland had, heb ik me toch over laten halen om een zaterdagmiddagritje te doen.
Dick en Christian staan klokslag 14.00 uur bij me aan de deur. Ter plaatse besluiten we om een ritje Baarle Nassau te fietsen vandaag.

Hieronder de route. Klik op het fietserlogootje om de route gedetailleerd te zien.



Het tempo ligt met z'n drieën meteen wat hoger dan gisteren. Ik vind het wel best zolang ik maar bij die gasten uit de wind kan zitten. Ik heb ze van te voren gewaarschuwd dat het liever niet al te hard moet gaan vandaag. Dit omdat ik de ruim 100 km van gisteren nog duidelijk voel in de beentjes.

Dick en Christian hebben er geen moeite mee en houden het tempo lekker strak 30 km/u gem. Dit houden ze tot Baarle Nassau vol. Hier gaan we op bezoek bij Saskia, de vrouw van Tom Post (mede'marmotte-deelnemer). Zij heeft hier een kledingwinkel en die zijn ze op dit moment compleet aan het verbouwen.

Je ziet aan alles dat iedereen het harstikke druk heeft met schuren en schilderen van de winkel die natuurlijk zo snel mogelijk weer open moet.
Desondanks biedt Saskia ons meteen een heerlijk bakkie koffie aan. Dit gaat er zoals gewoonlijk wel in natuurlijk.

We stappen hierna weer op de fiets en omdat je dan bezweet bent is het vrij fris op de fiets. Daarom meteen flink de gang erin. Omdat we de wind ietwat tegen hebben rijden we 'kop over kop' richting huis. Ik kan me nu niet meer verstoppen en moet 'flink aan de bak'.
Op zich vind ik dit niet zo heel erg. Ik voel me niet slecht en omdat ik de eerste 50 km van die mannen heb geprofiteerd probeer ik dit nu zoveel mogelijk 'terug te betalen'.

Onderweg krijgt Dick nog een 'hongerklop' en laat z'n laatste reep uit z'n handen vallen. Normaal is het 'jammer dan', maar nu draait hij maar al te graag om om z'n reep van de grond op te rapen en op te eten.

Dus uiteindelijk weer heerlijk gefietst, dus als Eddie dit leest in Mallorca dan weet hij tenminste dat er hier niet stil gezeten wordt en dat als hij terug is van z'n 'hoogtestage' hier toch net als normaal weer flink aan de bak moet in Nederland. (Haha)

éérste 100+ rit (Maasdrielroute)

Vandaag m'n eerste 100+ ritje gefietst. Om 14.00 uur alleen vertrokken. M'n maatjes moeten òf werken, òf zijn ziek, òf zijn naar Mallorca op 'hoogtestage'.

Hieronder de route die ik vandaag heb gefietst. Klik op het 'fietserlogootje' om de details van deze rit te zien.



De weersomstandigheden zijn goed vandaag. Praktisch geen wind, een heerlijk zonnnetje. Desondanks is het toch nog vrij koud. Helemaal 'ingepakt' ga ik van start en rijd ik de route via GPS na. Op mijn Garmin 500 valt dit niet altijd mee.

Je rijd dan een zwarte dikke lijn na en soms is dit lastig bij een kruisingen waar je links, rechts of rechtdoor kan. Je moet dan van te voren inschatten welke richting je op moet.

Doe je niet of verkeerd dan zie je een 'kruimelspoor' die afwijkt van je dikke zwarte lijn.
Dit is uiteindelijk een keer of drie verkeerd gegaan maar over het algemeen ben ik toch wel zeer tevreden over dit apparaatje.

De eerste 50 km rijd ik met wat tegenwind toch zo'n 26.5 km/u gemiddeld. Als ik het pontje over ben is het gemiddelde al gezakt naar 26.3 km/u.

De laatste 50 km heb ik de wind veelal mee. Wel doe ik aardig m'n best en krijg mijn gemiddelde nog naar 27.6 km/u gemiddeld. De hartslag is 139 bpm gemiddeld. Kort samengevat, heerlijk gefietst, lekker doorgetrapt zonder bijzonder veel inspanning.