Vandaag de JNC 2011 gereden. Het is uiteindelijk de 130 km-versie geworden.
Hieronder de route. Klik op het fietser-logootje voor verdere details.
Met m'n broer Arnoud vertrekken we voor een 'vluggertje' naar Luxemburg om deze jaarlijkse tocht te gaan fietsen. Het belooft mooi weer te worden dus we vertrekken om 04.45 uur en komen al om iets over 08.00 uur aan.
We schrijven eerst in voordat we ons gaan omkleden. Arnoud gaat de 85 km-versie doen en ik ga voor de '165'. 'bepakt en bezakt' stap ik om 08.45 uur op de fiets.
Al vrij snel zit ik met een hartslag tussen de 150 en 170 bpm. Dit lijkt me een prima oefening voor de Marmotte over 5 weken. Van begin af aan 'het gas erop' is normaal gesproken niet 'de manier' voor mij, maar vandaag is het een ideale gelegenheid om dit te uit te proberen omdat ik alleen rijd.
Ik rijd diverse groepjes voorbij en ga al snel de 'Rampe de Putscheid' op.
Deze beklimming doet zijn naam echt eer aan. 2400 meter met 10% gemiddeld; dus wel pittig kun je zeggen.....
Net voor de top word ik ingehaald door een wielrenner. De enige!! Maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de meeste renners voor de lange afstand al vertrokken waren natuurlijk.
Wat niet wegneemt dat ik aardig omhoog fiets hier. Ik 'spring' van groep tot groep en het geeft best een kick om veel fietsers in te halen.
Dit gaat allemaal prima tot aan de eerste controle/verzorgingspost. Dit is weer prima geregeld hier bij de Driebergse toerclub die deze dag organiseerd. Gevulde koeken, wafels, banenen en een flesje isostar worden hier genuttigd. Natuurlijk zijn er altijd mensen die 'misbruik' maken en hun bidons vullen met meerdere flesjes ipv de kannen water die daarvoor bedoeld zijn.
Ik vertrek samen met 2 'Rabomannen' uit Medemblik voor het 2e gedeelte van de JNC. In de afdaling kan ik ze goed bijhouden. Ik meen Sandra van WT nog te zien, maar het gaat te snel om te groeten. In 1e beklimming van 'de Nocher' moet ik de 'Rabo's' net voor de top laten gaan. Ik probeer er nog bij te komen maar dit gaat niet meer lukken. Wel blijf ik ze in de verte in het zicht houden.
In de daaropvolgende beklimming van 'Couteau de Ringel' (7 km/3% gemid.) probeer ik met 2 wat 'oudere' mannen naar de 2 Rabobannen te klimmen, maar het tegenovergestelde gebeurd: Ik kan het tempo niet volgen en word er wederom 'afgereden'.
Net vóór Diekirch op zo'n 90 km is 'het beste uit de kuiten' en ben ik blij dat ik bij 2e verzorgingspost ben. Ik neem ruim de tijd hier en eet en drink in een strandstoel aan het zwembad van de camping 'Op der Sauer'
Ik raak nog aan de praat met iemand die ook de Marmotte gaat fietsen over enkele weken. Hij past nog even om m'n fiets zodat ik snel 'een toilletje' kan doen.
Het 3e gedeelte gaat vanaf 95 km moeizaam. Bij beklimmingen ga ik niet meer iedereen voorbij maar gaan er meer mij voorbij. Wel passeer ik een jongen die 'zigzaggend' over de gehele weg naar boven rijdt. "Ik zal ff plaats maken voor jou" zeg ik tegen hem en rijdt helemaal links de weg. "Hoever is het nog klimmen??" "Na deze bocht ben je er" antwoord ik. "Ja,Ja, zal wel!" En na die bocht moet ik eigelijk wel lachen want de beklimming blijft gewoon doorgaan....
Ik sta nu even voor een dilemma. Als ik de extra lus voor 165 ga doen kom ik tevens langs de auto. En als ik langs de auto kom weet ik ook dat ik hier ga afstappen. Dus besluit ik voor de 135 km-versie te gaan. Dit betekent dan wel dat ik 'moreel verplicht' ben om de 'muur van Vianden' op te stoempen.
Op dat moment klote natuurlijk, maar achteraf ben ik toch blij dat ik deze puist van 1500 meter lengte (11% gemiddeld en 23% max) gedaan heb.
Ik rijd meteen door naar de auto. Arnoud is net aangekomen van 'zijn 85 km-versie' (Na 40 km heeft hij het eerste, het beste bord waar Vianden op staat aangehouden). We kleden ons om en drinken natuurlijk nog een biertje bij de startplaats. Hier zien we Sandra en Leendert van WT nog en kletsen nog wat bij...
De Belgische friet mag natuurlijk niet ontbreken op deze dag en we zijn mooi om 20.00 uur thuis zodat we ook nog de Champions-Leage finale kunnen zien. Mag wel zeggen dat we een zware, maar ook mooie dag met lekker weer hebben gehad. Maar een volgende keer wordt het gewoon weer 'doseren' voor Rinus.....
zaterdag 28 mei 2011
maandag 23 mei 2011
9-Bruggentocht
Dat is lang geleden dat ik kramp gehad heb zeg! Pff...Zit je lekker uit te rusten op de bank en dan 'schiet' de kramp in beide bovenbenen tegelijk. Oorzaak....?
Nou die kan ik gemakkelijk geven, dat is de 200 kilometer-tocht die we vandaag hebben gemaakt. Marius is de grote organisator geweest van deze tocht. 'Vroeger' reed hij deze tocht vaker samen met Jan. Deze keer heeft hij de TC Waalwijk leden opgeroepen voor de '9-Bruggentocht' en hier hebben 8 leden gehoor aangegeven.
Hieronder de route. Klik op het fietserlogootje voor verdere details..
We rijden met 5 man richting Raamsdonk. Hier pikken we Jan en Theo zodat we met 7 man de 1e brug bij Geertruidenberg oprijden. Richting Sleeuwijk worden we 'als een gek' ingehaald door Rigo. Zonder te groeten is hij binnen 'no time' uit ons zicht verdwenen. Het zal wel..... is de verbaasde reactie van ons.
Even later zit Rigo weer achter ons en sluit aan om de tocht met ons verder te fietsen. Het bleek een geintje van deze 'kilometervreter met tas' te zijn.....
"Wij begrepen 'm pas laat Rigo!!" Toch is het fijn om bij zo'n lange tocht af en toe jezelf weg te kunnen stoppen achter deze grote kerel.
Ik rijd achteraan, werk op m'n gemak een lekker broodje naar binnen en maak in de tussentijd nog wat fotootjes van Hans, Theo, Arie, Marius, Jan, Henri en Rigo.
Voorbij de 2e brug bij Gorinchem nemen Arie en Henri de kop over van Marius en Jan. We rijden half tegen wind in paralel aan de snelweg richting Ridderkerk over de 'Grote Beer' (3e brug). Dan zijn we in Rotterdam en gaan we over de 4e brug om de Nieuwe Maas over te steken. Dit is warempel de Brienenoordbrug. We zitten nu op het 'verste' punt en gaan gelukkig windje mee de oostelijke richting op.
We fietsen de Algerabrug (5) op om de Hollandsche Ijsel over te steken. In Nederlek pakken we na zo'n 80 kilometer een lekker bakkie koffie. Geen taart voor Rinus vandaag. Ik probeer de laatste maand vóór de Marmotte toch nog 1 of 2 kilootjes eraf te krijgen. Na een half uurtje stappen we op de fiets voor het 2e gedeelte van de tocht.
Vanaf nu wort de rit mooier en mooier. Over rustige fietspaadjes rijden we de Loetbospolder in. Ik rijd samen met Marius voorop en we genieten van de mooie uitzichten hier. Met het windje in de rug is het natuurlijk ook heerlijk peddelen. Relaxed rijden we met ons groepje over de dijk langs Schoonhoven richting Vianen de Lekbrug (6) over.
Het is de bedoeling om bij Meerkerk het 2e bakkie koffie te drinken. Maar hier hebben we pech. Dit terras is gesloten jammer genoeg. Dus verder maar weer richting Leerdam. We gaan de Bazelbrug (7) bij Meerkerk het Merwedekanaal over richting Nieuwland. Hier heeft Marius weer een prachtig en rustig fietspaadje gevonden en komen we langs de Linge uit. Ik voel 'de hongerklop' opkomen en moet wat eten. Mijn bidonnen zijn ook al leeg maar gelukkig krijg ik van Theo wat drinken. Dat komt me nu goed uit. Bedankt Theo!!
We steken de Linge over. Dit is dan natuurlijk brug 8 en fietsen richting Goudrenet langs de snelweg A15/E31.
Dit is pas na ruim 140 km. Dan gaat er een lekker bakkie wel in natuurlijk. Je ziet nu toch wel de vermoeidheid op de gezichten van de mannen en na een ruime pauze gaan we dan voor het laatste en zwaarste gedeelte van de 9-bruggenrit.
Tot aan Zaltbommel gaat het nog redelijk goed en hebben we de wind nog mee, maar dan wordt het zwaarder. Hendri geeft het tempo aan en dan weet je het wel.....aanpoten op de Zaltbommelse brug (9 !!!) om bij te blijven.
We proberen in de polder richting Waalwijk 'in een waaiertje' te draaien en ook dit wordt maar zwaarder en zwaarder. En hoewel het 'waaiertje' niet vlekkeloos loopt, probeer ik toch zolang mogelijk m'n beurtjes mee te draaien.
Bij Haarsteeg valt dan alsnog het ploegje uit elkaar. Dit is eigenlijk een minpuntje van deze dag en was niet nodig geweest. Ik had hier zelf ook aan mee moeten werken en gewoon lekker de laatste kilometertjes het groepje bij elkaar kunnen- en moeten houden.
Maar ja, als we ne eenmaal 'de stal' ruiken...... Al met al een zeer geslaagde dag. Voor herhaling vatbaar. Mijn eerste 200+ tochtje ooit, met een mooi gemiddelde van 30+ en natuurlijk de complimenten voor Marius die deze dag fantastisch georganiseerd heeft.....
Nou die kan ik gemakkelijk geven, dat is de 200 kilometer-tocht die we vandaag hebben gemaakt. Marius is de grote organisator geweest van deze tocht. 'Vroeger' reed hij deze tocht vaker samen met Jan. Deze keer heeft hij de TC Waalwijk leden opgeroepen voor de '9-Bruggentocht' en hier hebben 8 leden gehoor aangegeven.
Hieronder de route. Klik op het fietserlogootje voor verdere details..
We rijden met 5 man richting Raamsdonk. Hier pikken we Jan en Theo zodat we met 7 man de 1e brug bij Geertruidenberg oprijden. Richting Sleeuwijk worden we 'als een gek' ingehaald door Rigo. Zonder te groeten is hij binnen 'no time' uit ons zicht verdwenen. Het zal wel..... is de verbaasde reactie van ons.
Even later zit Rigo weer achter ons en sluit aan om de tocht met ons verder te fietsen. Het bleek een geintje van deze 'kilometervreter met tas' te zijn.....
"Wij begrepen 'm pas laat Rigo!!" Toch is het fijn om bij zo'n lange tocht af en toe jezelf weg te kunnen stoppen achter deze grote kerel.
Ik rijd achteraan, werk op m'n gemak een lekker broodje naar binnen en maak in de tussentijd nog wat fotootjes van Hans, Theo, Arie, Marius, Jan, Henri en Rigo.
Voorbij de 2e brug bij Gorinchem nemen Arie en Henri de kop over van Marius en Jan. We rijden half tegen wind in paralel aan de snelweg richting Ridderkerk over de 'Grote Beer' (3e brug). Dan zijn we in Rotterdam en gaan we over de 4e brug om de Nieuwe Maas over te steken. Dit is warempel de Brienenoordbrug. We zitten nu op het 'verste' punt en gaan gelukkig windje mee de oostelijke richting op.
We fietsen de Algerabrug (5) op om de Hollandsche Ijsel over te steken. In Nederlek pakken we na zo'n 80 kilometer een lekker bakkie koffie. Geen taart voor Rinus vandaag. Ik probeer de laatste maand vóór de Marmotte toch nog 1 of 2 kilootjes eraf te krijgen. Na een half uurtje stappen we op de fiets voor het 2e gedeelte van de tocht.
Vanaf nu wort de rit mooier en mooier. Over rustige fietspaadjes rijden we de Loetbospolder in. Ik rijd samen met Marius voorop en we genieten van de mooie uitzichten hier. Met het windje in de rug is het natuurlijk ook heerlijk peddelen. Relaxed rijden we met ons groepje over de dijk langs Schoonhoven richting Vianen de Lekbrug (6) over.
Het is de bedoeling om bij Meerkerk het 2e bakkie koffie te drinken. Maar hier hebben we pech. Dit terras is gesloten jammer genoeg. Dus verder maar weer richting Leerdam. We gaan de Bazelbrug (7) bij Meerkerk het Merwedekanaal over richting Nieuwland. Hier heeft Marius weer een prachtig en rustig fietspaadje gevonden en komen we langs de Linge uit. Ik voel 'de hongerklop' opkomen en moet wat eten. Mijn bidonnen zijn ook al leeg maar gelukkig krijg ik van Theo wat drinken. Dat komt me nu goed uit. Bedankt Theo!!
We steken de Linge over. Dit is dan natuurlijk brug 8 en fietsen richting Goudrenet langs de snelweg A15/E31.
Dit is pas na ruim 140 km. Dan gaat er een lekker bakkie wel in natuurlijk. Je ziet nu toch wel de vermoeidheid op de gezichten van de mannen en na een ruime pauze gaan we dan voor het laatste en zwaarste gedeelte van de 9-bruggenrit.
Tot aan Zaltbommel gaat het nog redelijk goed en hebben we de wind nog mee, maar dan wordt het zwaarder. Hendri geeft het tempo aan en dan weet je het wel.....aanpoten op de Zaltbommelse brug (9 !!!) om bij te blijven.
We proberen in de polder richting Waalwijk 'in een waaiertje' te draaien en ook dit wordt maar zwaarder en zwaarder. En hoewel het 'waaiertje' niet vlekkeloos loopt, probeer ik toch zolang mogelijk m'n beurtjes mee te draaien.
Bij Haarsteeg valt dan alsnog het ploegje uit elkaar. Dit is eigenlijk een minpuntje van deze dag en was niet nodig geweest. Ik had hier zelf ook aan mee moeten werken en gewoon lekker de laatste kilometertjes het groepje bij elkaar kunnen- en moeten houden.
Maar ja, als we ne eenmaal 'de stal' ruiken...... Al met al een zeer geslaagde dag. Voor herhaling vatbaar. Mijn eerste 200+ tochtje ooit, met een mooi gemiddelde van 30+ en natuurlijk de complimenten voor Marius die deze dag fantastisch georganiseerd heeft.....
zondag 15 mei 2011
Abdijentocht 2011
Na de ruim 150 km afgelopen gisteren heb ik me wederom over laten halen om de Abdijentocht te gaan rijden vandaag. Goed voor het 'duurvermogen' zullen we maar zeggen.
Hieronder de route. Klik op het fietserlogootje voor details.
We hebben om 07.45 uur afgesproken in Kaatsheuvel. We (TCW) rijden vandaag met de groep van 'Taandje bij' en rijden gezamelijk naar het Trappistenklooster in Berkel Enschot om in te schrijven. Mirjam is met de auto is gekomen, ze heeft haar wielertenue'tje aan maar loopt op de badslippertjes..... Ze heeft onderweg flink regen gehad en besluit niet mee te rijden met ons. Wel jammer, maar misschien niet onverstandig.......
Gezamelijk peddelen we in het begin rustig over de fietspaden. Jan en ik doen wat kopwerk en we worden ingehaald door verschillende groepjes. Dit kunnen 'de snelle jongens' van ons niet goed hebben en dan nemen Dick en Christiaan het roer over en besluiten het tempo flink te verhogen.
Wanneer de eerste regendruppels vallen na zo'n 75 km worden de wegen ietwat glad
en is de nodige voorzichtigheid geboden. Toch gaat het dan mis... We rijden in een lint enkele rijders voorbij. Maar in een onoverzichtelijke bocht komt een auto ons plotseling tegemoet. Net op een spekglad houten bruggetje knijpt een 'schrikkende' wielrenner in de remmen en glijdt onderuit. Maar ongelukkigerwijs neemt hij ook Dick mee in z'n val en voor hij het zich kan beseffen ligt hij al plat.
Behalve wat schaafwonden en een pijnlijke heup valt de schade wel mee. Ook de fiets heeft in eerste instantie lichte materiële schade, maar dit is te overzien.
We stappen weer op de fiets en dan stopt het met 'zachtjes regenen'. Doordat het lang droog is geweest maakt dit de leuke en mooie 'klinkerweggetjes' spekglad.
Doordat we de valpartij met Dick net hebben meegemaakt wordt er nóg voorzichter gereden, vooral in de bochten.
Eigenlijk rijden we door een prachtig natuurgebied, maar door de harde regen zie en geniet ik hier helemaal niet van. Opletten dat je niet op 'je snufferd' gaat nu. Gelukkig is er dan de koffiepauze. In het trappistenklooster pakken we een lekker warm bakkie koffie met kersengebak. Dat doet de mens weer goed.
Zeiknat en koud gaan we voor het 2e gedeelte van start. Gelukkig begint het zonnetje te schijnen en fietsen we ons toch uiteindelijk ietwat warm. Martine krijgt het na zo'n 120 km 'vrij taai' en Walter geeft het teken om TCW verder te laten rijden. Dick en ikzelf besluiten om bij Taandje Bij te blijven en het laaste gedeelte met deze groep mee te fietsen.
Jurrien, Walter en Ad rijden constant op kop en houden Martine en de wat stijve Dick uit de wind. Ikzelf volg lekker uit de wind. Dit vind ik ook best fijn zo want ik begin de kilometertjes van gisteren en vandaag toch wel te voelen. Maar dit is ook niet echt raar natuurlijk.
We rijden de laatste verzorgingspost zonder te stoppen voorbij, maar gaan rechtdoor en dit blijkt achteraf dus verkeerd. We komen geen 'wegwijzerpijl' meer tegen maar besluiten gewoon de kortste weg te volgen richting Berkel Enschot.
Hier aangekomen gaan de 4 nog naar de finish om wat te drinken en te rusten. Dick en ik rijden door naar huis. Hij is bang dat als hij nu stopt niet meer op zijn fiets zal komen. Maar voorlopig lijkt het erop dat ondanks 'de pijn' Dick steeds beter word en Rinus steeds 'slechter'. Hij rijdt constant op kop om mij uit de wind te houden en houd dit tot Sprang Capelle vol.
Bij thuiskomst blijkt de fiets van Dick toch flink beschadigd te zijn. Z'n achterwiel zit een scheur van bijna 8cm in. De rechter-shifter zal vernieuwd moeten worden en ook is het krankstel krom. Al met al een flinke schadepost dus....Balen!
Moe, nat en blij dat ik thuis ben, kom ik thuis en stap ik snel onder een welverdiende douche.....Ruim 300 kilometertjes dit weekend. Pfff...
Hieronder de route. Klik op het fietserlogootje voor details.
We hebben om 07.45 uur afgesproken in Kaatsheuvel. We (TCW) rijden vandaag met de groep van 'Taandje bij' en rijden gezamelijk naar het Trappistenklooster in Berkel Enschot om in te schrijven. Mirjam is met de auto is gekomen, ze heeft haar wielertenue'tje aan maar loopt op de badslippertjes..... Ze heeft onderweg flink regen gehad en besluit niet mee te rijden met ons. Wel jammer, maar misschien niet onverstandig.......
Gezamelijk peddelen we in het begin rustig over de fietspaden. Jan en ik doen wat kopwerk en we worden ingehaald door verschillende groepjes. Dit kunnen 'de snelle jongens' van ons niet goed hebben en dan nemen Dick en Christiaan het roer over en besluiten het tempo flink te verhogen.
Wanneer de eerste regendruppels vallen na zo'n 75 km worden de wegen ietwat glad
en is de nodige voorzichtigheid geboden. Toch gaat het dan mis... We rijden in een lint enkele rijders voorbij. Maar in een onoverzichtelijke bocht komt een auto ons plotseling tegemoet. Net op een spekglad houten bruggetje knijpt een 'schrikkende' wielrenner in de remmen en glijdt onderuit. Maar ongelukkigerwijs neemt hij ook Dick mee in z'n val en voor hij het zich kan beseffen ligt hij al plat.
Behalve wat schaafwonden en een pijnlijke heup valt de schade wel mee. Ook de fiets heeft in eerste instantie lichte materiële schade, maar dit is te overzien.
We stappen weer op de fiets en dan stopt het met 'zachtjes regenen'. Doordat het lang droog is geweest maakt dit de leuke en mooie 'klinkerweggetjes' spekglad.
Doordat we de valpartij met Dick net hebben meegemaakt wordt er nóg voorzichter gereden, vooral in de bochten.
Eigenlijk rijden we door een prachtig natuurgebied, maar door de harde regen zie en geniet ik hier helemaal niet van. Opletten dat je niet op 'je snufferd' gaat nu. Gelukkig is er dan de koffiepauze. In het trappistenklooster pakken we een lekker warm bakkie koffie met kersengebak. Dat doet de mens weer goed.
Zeiknat en koud gaan we voor het 2e gedeelte van start. Gelukkig begint het zonnetje te schijnen en fietsen we ons toch uiteindelijk ietwat warm. Martine krijgt het na zo'n 120 km 'vrij taai' en Walter geeft het teken om TCW verder te laten rijden. Dick en ikzelf besluiten om bij Taandje Bij te blijven en het laaste gedeelte met deze groep mee te fietsen.
Jurrien, Walter en Ad rijden constant op kop en houden Martine en de wat stijve Dick uit de wind. Ikzelf volg lekker uit de wind. Dit vind ik ook best fijn zo want ik begin de kilometertjes van gisteren en vandaag toch wel te voelen. Maar dit is ook niet echt raar natuurlijk.
We rijden de laatste verzorgingspost zonder te stoppen voorbij, maar gaan rechtdoor en dit blijkt achteraf dus verkeerd. We komen geen 'wegwijzerpijl' meer tegen maar besluiten gewoon de kortste weg te volgen richting Berkel Enschot.
Hier aangekomen gaan de 4 nog naar de finish om wat te drinken en te rusten. Dick en ik rijden door naar huis. Hij is bang dat als hij nu stopt niet meer op zijn fiets zal komen. Maar voorlopig lijkt het erop dat ondanks 'de pijn' Dick steeds beter word en Rinus steeds 'slechter'. Hij rijdt constant op kop om mij uit de wind te houden en houd dit tot Sprang Capelle vol.
Bij thuiskomst blijkt de fiets van Dick toch flink beschadigd te zijn. Z'n achterwiel zit een scheur van bijna 8cm in. De rechter-shifter zal vernieuwd moeten worden en ook is het krankstel krom. Al met al een flinke schadepost dus....Balen!
Moe, nat en blij dat ik thuis ben, kom ik thuis en stap ik snel onder een welverdiende douche.....Ruim 300 kilometertjes dit weekend. Pfff...
zaterdag 14 mei 2011
TCW tocht 2011
Ondanks lidmaatschap van toercomissie wist ik niet waar vandaag de jaarlijkse TCW-tocht naar toe zou gaan. Dit moest voor iedereen een verassing worden.....
Wim Roding heeft deze jaarlijkse toertocht van onze club dit jaar geörganiseerd en ik mag wel zeggen naar alle tevredenheid van iedereen lijkt me.
Hieronder de route. Klik op het 'fietserlogootje' voor de details.
Ondanks dat ik ruim op tijd wakker was heb ik toch nog moeten haasten om nog net op tijd voor vertrek bij het schoenenmuseum te zijn. Ik kon de zonnebril even niet vinden en hierdoor wat vertraging.
Die zonnebril had ik de eerste uren niet nodig want het was 'dreigend' bewolkt. Zonder zon en met veel wind maakte deze morgen zelfs relatief koud.
Jozef en Patrick hadden de 'korte mouwtjes' aan vandaag en 'draaiden af' bij het pontje van Brakel. De echte bikkels waaronder Chef en Harrie gingen gewoon dóór natuurlijk!!
Gelukkig hadden we in het begin de wind tegen, maar Wim en Henrico hebben deze wind tot aan het eerste bakkie koffie in Schoonhoven getrotseert. Gezamelijk hebben zij ruim 60 km aan kop gereden. Chapeau hiervoor!!
Toen we het 2e gedeelte gingen rijden begon het zonnetje gelukkig te schijnen en toen we de wind mee kregen werd het tijd voor Rinus en Joop om ook wat kopwerk te gaan doen vandaag.
We weten nu ook waarom de Lekdijk eigenlijk Lekdijk heet. Want bij een 'opengebroken' weg reed eerst Rinus zelf en daarna Joop 'lek'!!
Wel toevallig de 2 'kopmannen' van dat moment. Van Henrico nog hulp gehad bij het verwisselen van het binnenbandje.....Dank hiervoor!
Rijden maar weer naar de 2e tussenstop. Bij Werkendam was deze gepland in de 'Vrouwenhemel'. Toen we binnenkwamen en de opmerking maakte: "Ik dacht dat we hier in de vrouwenhemel waren", kregen we meteen de opmerking van de vrouw achter de bar terug. "Sorry mannen, maar jullie zullen het met mij moeten doen"
Hier het 2e stuk gebak vandaag 'genuttigd'. Alle koffie en gebak waren trouwens voor rekening van TC Waalwijk, waarvoor dank natuurlijk.
Na de koffie met windje mee richting Waalwijk. Omdat we al drie pontjes hadden gehad vandaag kon het laatste pontje bij Dussen natuurlijk niet op het lijstje ontbreken...En dit vonden sommige van ons ook helemaal niet erg ook.
Gezellige droge dag gehad met in de middag een heerlijk zonnetje. Verder alles prima geörganiseerd door Wim Roding. Volgend jaar weer!!
Wim Roding heeft deze jaarlijkse toertocht van onze club dit jaar geörganiseerd en ik mag wel zeggen naar alle tevredenheid van iedereen lijkt me.
Hieronder de route. Klik op het 'fietserlogootje' voor de details.
Ondanks dat ik ruim op tijd wakker was heb ik toch nog moeten haasten om nog net op tijd voor vertrek bij het schoenenmuseum te zijn. Ik kon de zonnebril even niet vinden en hierdoor wat vertraging.
Die zonnebril had ik de eerste uren niet nodig want het was 'dreigend' bewolkt. Zonder zon en met veel wind maakte deze morgen zelfs relatief koud.
Jozef en Patrick hadden de 'korte mouwtjes' aan vandaag en 'draaiden af' bij het pontje van Brakel. De echte bikkels waaronder Chef en Harrie gingen gewoon dóór natuurlijk!!
Gelukkig hadden we in het begin de wind tegen, maar Wim en Henrico hebben deze wind tot aan het eerste bakkie koffie in Schoonhoven getrotseert. Gezamelijk hebben zij ruim 60 km aan kop gereden. Chapeau hiervoor!!
Toen we het 2e gedeelte gingen rijden begon het zonnetje gelukkig te schijnen en toen we de wind mee kregen werd het tijd voor Rinus en Joop om ook wat kopwerk te gaan doen vandaag.
We weten nu ook waarom de Lekdijk eigenlijk Lekdijk heet. Want bij een 'opengebroken' weg reed eerst Rinus zelf en daarna Joop 'lek'!!
Wel toevallig de 2 'kopmannen' van dat moment. Van Henrico nog hulp gehad bij het verwisselen van het binnenbandje.....Dank hiervoor!
Rijden maar weer naar de 2e tussenstop. Bij Werkendam was deze gepland in de 'Vrouwenhemel'. Toen we binnenkwamen en de opmerking maakte: "Ik dacht dat we hier in de vrouwenhemel waren", kregen we meteen de opmerking van de vrouw achter de bar terug. "Sorry mannen, maar jullie zullen het met mij moeten doen"
Hier het 2e stuk gebak vandaag 'genuttigd'. Alle koffie en gebak waren trouwens voor rekening van TC Waalwijk, waarvoor dank natuurlijk.
Na de koffie met windje mee richting Waalwijk. Omdat we al drie pontjes hadden gehad vandaag kon het laatste pontje bij Dussen natuurlijk niet op het lijstje ontbreken...En dit vonden sommige van ons ook helemaal niet erg ook.
Gezellige droge dag gehad met in de middag een heerlijk zonnetje. Verder alles prima geörganiseerd door Wim Roding. Volgend jaar weer!!
zondag 8 mei 2011
Marmotte groep 2011 (4-Tommy Post)
Zoals hiernaast word beschreven zet ik op mijn blog ter voorbereiding van de Marmotte 2011 m'n fietservaringen neer.
Daarom lijkt het me een leuk idee om de groep voor te stellen waar Rinus begin juli mee afreist naar Frankrijk om (gezamelijk) de Marmotte mee te gaan fietsen.
Het is een gemeleerd gezelschap. We zijn allemaal fanatiek. De ene heeft meer talent dan de andere. De andere 'doet en laat' er weer meer voor dan die ene. Toch moeten we allemaal op die ene dag zelfstandig die 174 kilometer met 4500 hoogtemeters fietsen.
Vandaag is Tommy aan de beurt. Tommy is de 'proffesional' bij ons in de groep. Hij is getrouwd met Saskia en woont in Baarle Hertog. Hij heeft samen met z'n broer een mooie fietswinkel in Kaatsheuvel. Tommy is proffesioneel renner geweest van 1989 t/m 1992. Klik hieronder als je zijn restultaten van 'vroeger' wilt zien.
Naam: Tommy Post
Startnummer: 2161
Leeftijd: 45 jaar
Gewicht: 68 kilo
Fiets: Merida
Lichtste verzet: 39 x 26
Beroep: Mede eigenaar Post Rijwielen
Hobby: MTB'en zijn vrouw Saskia
Aantal kilometers 2010: 2500km
Aantal kilometers gepland tot aan Marmotte 2011: 2500km
Beste Marmotte tijd:
Doel Marmotte tijd 2011:
Fiets-hoogtepunten/doelen 2011:
De 3e Marmotter die ik jullie wil voorstellen is Jasper Hakkert. Hij woont samen met zijn vriendin Karen in Kaatsheuvel. Is helemaal gek van de triatlon en de Marmotte is dan een goede training hiervoor. Muziek maken is zijn andere grote hobby en hij speelt in twee harmonie-orkesten op de basklarinet.
Bij Jasper staat plezier voorop tijdens de Marmotte-happening en je hoort deze jongen regelmatig uitbundig lachen tijdens het fietsen. Toch heeft hij een scherp doel gesteld voor deze Marmotte, namelijk 08,45 uur.
Naam: Jasper Hakkert
Startnummer: 2162
Leeftijd: 34 jaar
Gewicht: 75 kilo
Fiets: Merida Scultura 909 EVO
Groep/Lichtste verzet: Shimano Ultegra met Dura –Ace derailleur. (Compact)
Beroep: Hoofdbeveiliger (zelfstandig ondernemer)
Hobby: Triatlon en basklarinet bespelen in harmonieorkesten
Aantal kilometers 2010: 5000 km
Aantal kilometers gepland tot aan Marmotte 2011: 2500 km
Beste Marmotte tijd: 09:13 uur (minus correctie afdaling glandon)
Doel Marmotte tijd 2011: 08:45 uur (minus correctie)
Fiets-hoogtepunten/doelen 2011: Amstel Gold Race (200km), Limburgs Mooiste, Mont Ventoux vier op één dag in juni, dolomieten in Juli,4 kwart triatlons in Augustus, Iron Man 70.3 september in Aix en Provence
De tweede die ik jullie voor wil stellen is Christiaan Wagemakers. Dit is dus zo'n jongen met wat meer talent als de meeste van ons. Heeft tot enkele jaren geleden wedstrijden gereden bij de amateurs. Maar sinds hij in een wedstrijd vrij ernstig is gevallen fietst hij zijn kilometertjes bij de TC Waalwijk. Bij ons in de groep fietst hij vrij relaxed, maar als het 'er op aan komt' dan doet Christiaan er graag een schepje bovenop.
Voor Christiaan wordt dit z'n eerste Marmotte. Waarschijnlijk komt hij als eerste van ons binnen op deze dag. Hij heeft vorig jaar met fietsvrienden in Italie veel 'klimervaring' opgedaan.
Naam: Christiaan Wagemakers
Bijnaam: "De Shadow"
Startnummer: 2232
Leeftijd: 44 jaar
Gewicht: 65 kilo
Fiets: Pinarello PF5
Lichtste verzet: 34 x 25
Beroep: Tegelzetter bij ROWA tegelwerken
Hobby: Wielrennen, fitness en Jaqueline
Aantal kilometers 2010: 7500 km
Aantal kilometers gepland tot aan Marmotte 2011: 5000 km
Beste Marmotte tijd: Niet van toepassing. (Dit wordt zijn eerste)
Doel Marmotte tijd 2011: Goud!!
Fiets-hoogtepunten: De fietsvakantie Italie in 2010
De eerste die ik jullie voor wil stellen is Dick Hulst. Deze 'mannetjesputter' is de grote animator voor De Marmotte 2011!!
Naam: Dick Hulst
Startnummer: 2158
Leeftijd: 51 jaar
Gewicht: 70 kilo
Fiets: Pinarello Dogma
Lichtste verzet: 34 x 25
Beroep: Mede eigenaar van DEWE-Metselwerken
Hobby: Hard fietsen en vv Neo'25
Aantal kilometers 2010: 8000 km
Aantal kilometers gepland tot aan Marmotte 2011: 5000 km
Beste Marmotte tijd: 15 seconden te kort voor 'goud'
Doel Marmotte tijd 2011: Goud!!
Fiets-hoogtepunten: Marmotte en het jaarlijkse Sauerland weekend
Favoriete berg: De Mont Caro (Spanje)
later meer.........
Daarom lijkt het me een leuk idee om de groep voor te stellen waar Rinus begin juli mee afreist naar Frankrijk om (gezamelijk) de Marmotte mee te gaan fietsen.
Het is een gemeleerd gezelschap. We zijn allemaal fanatiek. De ene heeft meer talent dan de andere. De andere 'doet en laat' er weer meer voor dan die ene. Toch moeten we allemaal op die ene dag zelfstandig die 174 kilometer met 4500 hoogtemeters fietsen.
Vandaag is Tommy aan de beurt. Tommy is de 'proffesional' bij ons in de groep. Hij is getrouwd met Saskia en woont in Baarle Hertog. Hij heeft samen met z'n broer een mooie fietswinkel in Kaatsheuvel. Tommy is proffesioneel renner geweest van 1989 t/m 1992. Klik hieronder als je zijn restultaten van 'vroeger' wilt zien.
Naam: Tommy Post
Startnummer: 2161
Leeftijd: 45 jaar
Gewicht: 68 kilo
Fiets: Merida
Lichtste verzet: 39 x 26
Beroep: Mede eigenaar Post Rijwielen
Hobby: MTB'en zijn vrouw Saskia
Aantal kilometers 2010: 2500km
Aantal kilometers gepland tot aan Marmotte 2011: 2500km
Beste Marmotte tijd:
Doel Marmotte tijd 2011:
Fiets-hoogtepunten/doelen 2011:
De 3e Marmotter die ik jullie wil voorstellen is Jasper Hakkert. Hij woont samen met zijn vriendin Karen in Kaatsheuvel. Is helemaal gek van de triatlon en de Marmotte is dan een goede training hiervoor. Muziek maken is zijn andere grote hobby en hij speelt in twee harmonie-orkesten op de basklarinet.
Bij Jasper staat plezier voorop tijdens de Marmotte-happening en je hoort deze jongen regelmatig uitbundig lachen tijdens het fietsen. Toch heeft hij een scherp doel gesteld voor deze Marmotte, namelijk 08,45 uur.
Naam: Jasper Hakkert
Startnummer: 2162
Leeftijd: 34 jaar
Gewicht: 75 kilo
Fiets: Merida Scultura 909 EVO
Groep/Lichtste verzet: Shimano Ultegra met Dura –Ace derailleur. (Compact)
Beroep: Hoofdbeveiliger (zelfstandig ondernemer)
Hobby: Triatlon en basklarinet bespelen in harmonieorkesten
Aantal kilometers 2010: 5000 km
Aantal kilometers gepland tot aan Marmotte 2011: 2500 km
Beste Marmotte tijd: 09:13 uur (minus correctie afdaling glandon)
Doel Marmotte tijd 2011: 08:45 uur (minus correctie)
Fiets-hoogtepunten/doelen 2011: Amstel Gold Race (200km), Limburgs Mooiste, Mont Ventoux vier op één dag in juni, dolomieten in Juli,4 kwart triatlons in Augustus, Iron Man 70.3 september in Aix en Provence
De tweede die ik jullie voor wil stellen is Christiaan Wagemakers. Dit is dus zo'n jongen met wat meer talent als de meeste van ons. Heeft tot enkele jaren geleden wedstrijden gereden bij de amateurs. Maar sinds hij in een wedstrijd vrij ernstig is gevallen fietst hij zijn kilometertjes bij de TC Waalwijk. Bij ons in de groep fietst hij vrij relaxed, maar als het 'er op aan komt' dan doet Christiaan er graag een schepje bovenop.
Voor Christiaan wordt dit z'n eerste Marmotte. Waarschijnlijk komt hij als eerste van ons binnen op deze dag. Hij heeft vorig jaar met fietsvrienden in Italie veel 'klimervaring' opgedaan.
Naam: Christiaan Wagemakers
Bijnaam: "De Shadow"
Startnummer: 2232
Leeftijd: 44 jaar
Gewicht: 65 kilo
Fiets: Pinarello PF5
Lichtste verzet: 34 x 25
Beroep: Tegelzetter bij ROWA tegelwerken
Hobby: Wielrennen, fitness en Jaqueline
Aantal kilometers 2010: 7500 km
Aantal kilometers gepland tot aan Marmotte 2011: 5000 km
Beste Marmotte tijd: Niet van toepassing. (Dit wordt zijn eerste)
Doel Marmotte tijd 2011: Goud!!
Fiets-hoogtepunten: De fietsvakantie Italie in 2010
De eerste die ik jullie voor wil stellen is Dick Hulst. Deze 'mannetjesputter' is de grote animator voor De Marmotte 2011!!
Startnummer: 2158
Leeftijd: 51 jaar
Gewicht: 70 kilo
Fiets: Pinarello Dogma
Lichtste verzet: 34 x 25
Beroep: Mede eigenaar van DEWE-Metselwerken
Hobby: Hard fietsen en vv Neo'25
Aantal kilometers 2010: 8000 km
Aantal kilometers gepland tot aan Marmotte 2011: 5000 km
Beste Marmotte tijd: 15 seconden te kort voor 'goud'
Doel Marmotte tijd 2011: Goud!!
Fiets-hoogtepunten: Marmotte en het jaarlijkse Sauerland weekend
Favoriete berg: De Mont Caro (Spanje)
later meer.........
dinsdag 3 mei 2011
Rondje Biesbosch
Vandaag een rondje Biesbosch gefietst met Mirjam, Eddie en Jan. Deze mensen hebben hun welverdiende weekje vakantie en gelukkig dat het zo'n mooi weer is want dan wordt er natuurlijk zoveel mogelijk gefietst.
Hieronder staat de route. Klik op het fietserlogootje om alle details bekijken.
Hoewel dus het zonnetje heerlijk schijnt voelt het door de Noord-Oostenwind toch vrij fris/koud aan. Wij hebben allemaal onze arm- en beenstukken aan, maar 'bikkel' Jan is de enige in z'n korte broek.
We pikken Mirjam in Waspik op en fietsen richting Biesbosch. We hebben de wind de eerste 20 kilometer tegen. Eddie en Jan gaan om beurten op kop rijden en houden Mirjam en Rinus mooi uit de wind. "Bedankt nog mannen!!"
We rijden in Werkendam richting 'Kop van het land'. Met wind mee gaat het nu wat makkelijker. Onderweg wordt er heel wat afgelachen, maar dat kan niet anders als je met dit gezelschap op stap gaat.
Bij een gezellig café trakteert Mirjam ons op een lekker bakkie koffie. Als we dit op hebben gaan pakken we het 'doodlopende' weggetje van enkele kilometers zover mogelijk en op het gemak de Biesbosch in. Aan het einde van deze weg staat een boerderij en kun je vanaf deze kant de Moerdijkbrug bekijken.
Dit betekent dan dezelfde weg terug fietsen en daarna rechtsaf de Biesbosch rond. Het lijkt wel of we steeds wind tegen hebben maar proberen een lekker tempo aan te houden. Voor Mirjam is het constant 'aanpoten', maar deze bikkel laat 'zomaar niet niet los' en volgt ons totaan Waspik toe.
Bij het laatste viaduct zie ik Eddie versnellen. Jan gaat er achteraan en zo te zien wil die Eddie op het laatste moment nog voorbij. Maar dat laat Eddie niet gebeuren en stampt zo hard 'op de grote plaat' rond dat Jan het er maar wijzelijk bij laat zo.
We rijden door naar Mirjam thuis in Waspik. Hier zitten we lekker op het terras in de zon maar uit de wind. Heerlijk zo en als we dan andermaal weer getrakteerd worden op koffie met 'monchou-taart' is onze dag natuurlijk weer helemaal top geweest....
Hieronder staat de route. Klik op het fietserlogootje om alle details bekijken.
Hoewel dus het zonnetje heerlijk schijnt voelt het door de Noord-Oostenwind toch vrij fris/koud aan. Wij hebben allemaal onze arm- en beenstukken aan, maar 'bikkel' Jan is de enige in z'n korte broek.
We pikken Mirjam in Waspik op en fietsen richting Biesbosch. We hebben de wind de eerste 20 kilometer tegen. Eddie en Jan gaan om beurten op kop rijden en houden Mirjam en Rinus mooi uit de wind. "Bedankt nog mannen!!"
We rijden in Werkendam richting 'Kop van het land'. Met wind mee gaat het nu wat makkelijker. Onderweg wordt er heel wat afgelachen, maar dat kan niet anders als je met dit gezelschap op stap gaat.
Bij een gezellig café trakteert Mirjam ons op een lekker bakkie koffie. Als we dit op hebben gaan pakken we het 'doodlopende' weggetje van enkele kilometers zover mogelijk en op het gemak de Biesbosch in. Aan het einde van deze weg staat een boerderij en kun je vanaf deze kant de Moerdijkbrug bekijken.
Dit betekent dan dezelfde weg terug fietsen en daarna rechtsaf de Biesbosch rond. Het lijkt wel of we steeds wind tegen hebben maar proberen een lekker tempo aan te houden. Voor Mirjam is het constant 'aanpoten', maar deze bikkel laat 'zomaar niet niet los' en volgt ons totaan Waspik toe.
Bij het laatste viaduct zie ik Eddie versnellen. Jan gaat er achteraan en zo te zien wil die Eddie op het laatste moment nog voorbij. Maar dat laat Eddie niet gebeuren en stampt zo hard 'op de grote plaat' rond dat Jan het er maar wijzelijk bij laat zo.
We rijden door naar Mirjam thuis in Waspik. Hier zitten we lekker op het terras in de zon maar uit de wind. Heerlijk zo en als we dan andermaal weer getrakteerd worden op koffie met 'monchou-taart' is onze dag natuurlijk weer helemaal top geweest....
zondag 1 mei 2011
Epen-Banneux-Epen
Hoewel de wekker om 05.30 staat sta ik om 4.45 uur klaarwakker naast m'n bed. Slaap altijd 'licht' als ik de volgende dag een fietstocht heb.
Gisteravond besloten om vandaag een variant van Klimmen-Banneux-Klimmen te fietsen. Maar om 06.15 uur belt 'medeMarmotte-ganger' Cees nog op dat hij vanwege rugklachten niet mee zal gaan. Balen natuurlijk.... naar Cees heeft sowieso een hele vervelende week achter zich.
Door een 'ontploffing' is het dak van zijn garage uitgebrand en wel zodanig dat de garage van de grond aan opnieuw opgebouwd moet worden. Hoewel het allemaal relatief goed is afgelopen wil je dit niet meemaken......
We vertrekken om 06.30 uur. Eddie rijdt vandaag wat betekent dat we al om iets over 08.00 uur op de Camping Oosterberg in Epen staan.
Voor het geval er nog iemand sliep op de camping toetert Eddie nog eventjes zodat iedereen deze gehele mooie dag van het zonnetje kan genieten en niet op zijn/haar bedje hoeft te blijven liggen.
We drinken eerst een lekker bakkie koffie bij fam. de Wissel. Kleden ons om en om 09.00 uur staan Jeroen, zijn zoon Martijn, Govert, Eddie, Dick en ikzelf startklaar om Epen-Banneux-Epen te gaan rijden.
Hieronder staat de route tot aan de 'Drolenval' (net na Banneux)
Klik op het fietserlogootje voor de details.
Bij St. Geertruid komen we op het officiële gedeelte van de route. We rijden lekker op het gemak en genieten van het mooie weer en mooie 'vergezichten'. Wanneer het bergop gaat gaan we in 'eigen tempo' omhoog en wachten boven op elkaar om gezamelijk weer verder te gaan.
Wanneer we door het laatst dorp/stad voor Banneux komen snappen we waarom KBK van vorige week geen vergunningen zijn afgegeven om hierdoor te fietsen. De straten zijn opengebroken en als hier duizenden fietsers doorheen moeten word het onverantwoord gevaarlijk.
De laatste beklimming voor Banneux is altijd een heerlijke van zo'n 3 kilometer. Ikzelf schakel terug, trap dan bijna m'n derailleur kapot maar wanneer de ketting goed ligt besluit ik van onderen af als eerste 'de aanval in zetten'.
Dick volgt natuurlijk makkelijk, maar 'onze Eddie' en de rest 'laat het lopen'. We fietsen samen redelijk hard omhoog en dan doet Dick het inmiddels bekende 'schepje erop'. Dit wordt me teveel en hij loopt zo'n honderd meter uit. Dit gat blijft vrij lang zo, maar bovenop zie ik Dick in de verte zo'n 300 meter verder. Achter zie ik Martijn nog aan komen stuiven dus ik moet nog even onder in de beugels om m'n 2e plaats 'veilig te stellen'.
We verzamelen weer en gaan dan in Banneux genieten van een lekkere cappuchino. Het appelgebak wordt vandaag met z'n allen overgeslagen. "Wij zijn echt met de sport bezig", lijkt het!!
Het 2e gedeelte gaat dan van start. De wind hebben we inmiddels tegen en Dick weet nog een leuke klimmetje: "De Drolenval". Wat een pittig ding is dit zeg!! "Bedankt Dick!!"
Jammer is het wel dat we allemaal rechts aanhouden ipv links. Zodoende rijden we alléén het eerste gedeelte van de Drolenval. Govert heeft echter wel links aan gehouden en rijdt deze dus wel helemaal. We raken elkaar kwijt en Jeroen en ik fietsen terug en besluiten dus alsnog het laatse gedeelte te fietsen natuurlijk. En Dick heeft gelijk gehad. Dit is een hele zware, maar vrij lange en uitdagende beklimming.
Vanaf nu gaat het 'wat moeilijker' voor Govert en het tempo wordt begrijpelijkerwijs iets aangepast.
Govert heeft dit seizoen veel minder kilometers gemaakt dan ons, maar deze bikkel gaat gewoon op eigen tempo door en wanneer we bovenop staan te wachten, fietst hij gewoon ditzelfde tempo door zonder verder te wachten op ons.
Het gaat dan kilometers op en af met zoals gezegd een stevige wind tegen. Het einde is in zicht en bij Teuven krijgen we nog een laatste beklimming richting Epen. Hier moet wat mij betreft 'de gaskraan' een laatste keer open.
Dick houdt het tempo strak. Martijn, Jeroen en ikzelf kunnen volgen. Eddie en Govert vinden het wel best en laten 'het lopen'.
Halverwege is het Martijn die als eerste 'past'. Ik zit tot de laatste 2 bochten 'in het wiel', schakel nog wat zwaarder en voer het tempo wat op. Dit wordt Jeroen ook te veel en samen met Dick komen we boven gezamelijk aan. Boven doen we een 'high 5' ten teken dat we weer een 'topdaggie' hebben gehad.
Met een voldaan gevoel weer op de camping. Nog wat drinken en dan snel door naar de snackbar in Epen voor een 'lekker frietje'. Die 'vette hap' gaat er eigenlijk altijd wel in na zo'n dagje 'afzien'. Dan vertrekken richting huis waar we om 19.00 uur weer terug in Sprang zijn.....
Vreemd, als ik thuis op de weegschaal sta ben ik ruim een kilo zwaarder dan vanmorgen. Misschien de volgende keer maar 'een salade' pakken bij de friettent.......
Gisteravond besloten om vandaag een variant van Klimmen-Banneux-Klimmen te fietsen. Maar om 06.15 uur belt 'medeMarmotte-ganger' Cees nog op dat hij vanwege rugklachten niet mee zal gaan. Balen natuurlijk.... naar Cees heeft sowieso een hele vervelende week achter zich.
Door een 'ontploffing' is het dak van zijn garage uitgebrand en wel zodanig dat de garage van de grond aan opnieuw opgebouwd moet worden. Hoewel het allemaal relatief goed is afgelopen wil je dit niet meemaken......
We vertrekken om 06.30 uur. Eddie rijdt vandaag wat betekent dat we al om iets over 08.00 uur op de Camping Oosterberg in Epen staan.
Voor het geval er nog iemand sliep op de camping toetert Eddie nog eventjes zodat iedereen deze gehele mooie dag van het zonnetje kan genieten en niet op zijn/haar bedje hoeft te blijven liggen.
We drinken eerst een lekker bakkie koffie bij fam. de Wissel. Kleden ons om en om 09.00 uur staan Jeroen, zijn zoon Martijn, Govert, Eddie, Dick en ikzelf startklaar om Epen-Banneux-Epen te gaan rijden.
Hieronder staat de route tot aan de 'Drolenval' (net na Banneux)
Klik op het fietserlogootje voor de details.
Bij St. Geertruid komen we op het officiële gedeelte van de route. We rijden lekker op het gemak en genieten van het mooie weer en mooie 'vergezichten'. Wanneer het bergop gaat gaan we in 'eigen tempo' omhoog en wachten boven op elkaar om gezamelijk weer verder te gaan.
Wanneer we door het laatst dorp/stad voor Banneux komen snappen we waarom KBK van vorige week geen vergunningen zijn afgegeven om hierdoor te fietsen. De straten zijn opengebroken en als hier duizenden fietsers doorheen moeten word het onverantwoord gevaarlijk.
De laatste beklimming voor Banneux is altijd een heerlijke van zo'n 3 kilometer. Ikzelf schakel terug, trap dan bijna m'n derailleur kapot maar wanneer de ketting goed ligt besluit ik van onderen af als eerste 'de aanval in zetten'.
Dick volgt natuurlijk makkelijk, maar 'onze Eddie' en de rest 'laat het lopen'. We fietsen samen redelijk hard omhoog en dan doet Dick het inmiddels bekende 'schepje erop'. Dit wordt me teveel en hij loopt zo'n honderd meter uit. Dit gat blijft vrij lang zo, maar bovenop zie ik Dick in de verte zo'n 300 meter verder. Achter zie ik Martijn nog aan komen stuiven dus ik moet nog even onder in de beugels om m'n 2e plaats 'veilig te stellen'.
We verzamelen weer en gaan dan in Banneux genieten van een lekkere cappuchino. Het appelgebak wordt vandaag met z'n allen overgeslagen. "Wij zijn echt met de sport bezig", lijkt het!!
Het 2e gedeelte gaat dan van start. De wind hebben we inmiddels tegen en Dick weet nog een leuke klimmetje: "De Drolenval". Wat een pittig ding is dit zeg!! "Bedankt Dick!!"
Jammer is het wel dat we allemaal rechts aanhouden ipv links. Zodoende rijden we alléén het eerste gedeelte van de Drolenval. Govert heeft echter wel links aan gehouden en rijdt deze dus wel helemaal. We raken elkaar kwijt en Jeroen en ik fietsen terug en besluiten dus alsnog het laatse gedeelte te fietsen natuurlijk. En Dick heeft gelijk gehad. Dit is een hele zware, maar vrij lange en uitdagende beklimming.
Vanaf nu gaat het 'wat moeilijker' voor Govert en het tempo wordt begrijpelijkerwijs iets aangepast.
Govert heeft dit seizoen veel minder kilometers gemaakt dan ons, maar deze bikkel gaat gewoon op eigen tempo door en wanneer we bovenop staan te wachten, fietst hij gewoon ditzelfde tempo door zonder verder te wachten op ons.
Het gaat dan kilometers op en af met zoals gezegd een stevige wind tegen. Het einde is in zicht en bij Teuven krijgen we nog een laatste beklimming richting Epen. Hier moet wat mij betreft 'de gaskraan' een laatste keer open.
Dick houdt het tempo strak. Martijn, Jeroen en ikzelf kunnen volgen. Eddie en Govert vinden het wel best en laten 'het lopen'.
Halverwege is het Martijn die als eerste 'past'. Ik zit tot de laatste 2 bochten 'in het wiel', schakel nog wat zwaarder en voer het tempo wat op. Dit wordt Jeroen ook te veel en samen met Dick komen we boven gezamelijk aan. Boven doen we een 'high 5' ten teken dat we weer een 'topdaggie' hebben gehad.
Met een voldaan gevoel weer op de camping. Nog wat drinken en dan snel door naar de snackbar in Epen voor een 'lekker frietje'. Die 'vette hap' gaat er eigenlijk altijd wel in na zo'n dagje 'afzien'. Dan vertrekken richting huis waar we om 19.00 uur weer terug in Sprang zijn.....
Vreemd, als ik thuis op de weegschaal sta ben ik ruim een kilo zwaarder dan vanmorgen. Misschien de volgende keer maar 'een salade' pakken bij de friettent.......
Abonneren op:
Posts (Atom)