AGR 2011 (150 km)

Het is de bedoeling om 06.30 uur te vertrekken. We krijgen echter een telefoontje vanuit Drunen dat het waarschijnlijk wat later wordt, ivm iets met wekker of verkeerd of niet gezet....

Afin, toch om 06.45 uur vertrekken we uit Sprang-Capelle. Eddie rijdt stevig door zodat we om 09.00 uur gereed zijn voor de start van de Amstel Goldrace 2011.

Hieronder de route te zien die ik vandaag samen met Eddie en Dick heb gefietst. Klik op het fietserlogootje voor de details.



Het belooft vandaag wederom lekker weer te worden in Limburg. Desondanks doe ik arm- en beenstukken aan. Liever iets te warm, dan te koud. Het parkoers begint vrij rustig en met de lichte heuveltjes worden we lekker 'ingefietst' Ondanks de drukte kunnen we het tempo er stevig in houden.

De klimmetjes lopen lekker. We krijgen gezelschap van een Deen die constant bij ons drieën blijft fietsen omdat we 'zijn tempo' rijden. Zelfs als we even stoppen voor een 'sanitaire stop' blijft de Deen wachten op ons totdat we uitgep... zijn.

De Loorberg is een prooi voor Dick. Zoals zo vaak is hij ook hier het eerste boven. Eddie en ikzelf volgen wat later. De Schweiberg is voor Rinus vandaag. Maar ik heb niet het idee dat Dick en Eddie hier nu echt mee zitten.

In Teuven rijden we door een soort 'kooi'. Dit in verband met de overlast die de fietsers geven bij zo'n fietsevenement. Wij gaan bij 'Moeder de Gans' op bezoek en verorberen een overheerlijke appelpunt met slagroom zoals je die hieronder kunt zien.

Eddie krijgt het aan 'de stok' met een kip die in zijn (vandaag goede) bruine benen pikt. De kip moet het bekopen en zal hoogstwaarschijnlijk een weekje van de leg zijn vermoed ik.

We gaan weer verder. Bij de Camerig aangekomen ga ik wel echt heel lekker naar boven. Het eerste stuk word ik door geen fietser ingehaald en waar het kan leg ik de 'grote plaat' erop. Éen renner volgt me constant. Ik kijk niet achterom en denk dat het Dick is. Maar bij de voorlaatste bocht kan ik de snelheid niet meer vast houden en passeert die gast me. Maar wat liep die Camerig lekker vandaag zeg......

Ter hoogte van het 'Hijgend Hert' wacht ik even en komt Eddie enkele minuten later langs en rijdt door. Zo'n 5 minuten later komt een verontwaardigde Dick met zwarte 'smeerhanden' langs. "Waar is Eddie?", vraagt hij. Niet wetende dat hij al die tijd voor hem zat. Dick had onderaan de Camerig op Eddie gewacht en intussen met zijn ketting liggen 'klooien'.

Dick en ik zetten de achtervolging in op Eddie. Onderaan de Vaalserberg staat deze gelukkig te wachten op ons. De beklimming vanaf de Belgische kant loopt lekker over het nieuwe asfalt. Samen met Dick gaan we in prima tempo omhoog. Net vóór de laatste bocht vraagt Dick of er nog 'iets in zit''. Wannneer ik ontkennend antwoord schakelt Dick wat zwaarder en gaat er vandoor. Binnen no time heeft hij een gat van 50-70 meter.....

Daarna peddelen we met z'n drieën van groepje naar groepje. Op de kruisberg gaat het al wat moeilijker en is het 'beste uit de kuiten'.

Eijserbosweg gaat dan natuurlijk nog zwaarder, maar gelukkig fietsen we rustig de laatste 20 kilometer richting Keutenberg. Alhoewel, Eddie vind het nodig om op de Fromberg een demarage te plaatsen om zodoende voor de filmcamera eerder langs te komen dan Rinus. Bij het 'vals plat' van de Bergseweg zie ik dat door de vermoeidheid 2 fietsers in elkaar haken en een smak op het asfalt maken.

Bij de Keutenberg komen we Angelo en Thomas nog tegen. We rijden met z'n vijfen tegen dit 'rotding' omhoog en eigenlijk gaat het nog vrij soepel ook. Wanneer we boven zijn worden de laatste kilometers onder leiding van kopman Angelo nog stevig doorgefietst.

Uiteindelijk komen we moe maar voldaan terug bij de auto. Het is echt goed gegaan met ons drieën en we hebben een prachtige fietsdag gehad.
We pakken op het plaatselijke terras nog een heerlijk frietje met een lekker Limburgs pilske om daarna met de bestelbus naar huis te rijden.

Onze 'bijrijder' Dick heeft het zwaar gehad vandaag en is al snel de binnenkant van zijn oogjes aan het bekijken.......

Veenendaal-Veenendaal 2011

Vandaag op 09.04-2011 is en wordt een speciale dag. Allereerst is mijn broer 50 jaar geworden. Vanavond geeft hij dus een gezellig etentje. Maar we gaan ook de jaarlijkse toertocht Veenendaal-Veenendaal rijden vandaag.
Hieronder de route. Klik op het fietserlogootje voor de details.



We vertrekken met 8 TC-Waalwijk leden vanaf het schoenenmuseum om 07.00 uur. Wanneer we Veenendaal naderen staat het verkeer op de snelweg plotseling stil. Door het mooie weer dat vandaag voorspelt wordt, is het ongelofelijk druk en wordt deze populaire tocht drukker dan ooit.
We parkeren de auto's meteen maar bij het restaurant waar we na afloop 'iets lekker' gaan eten. Achteraf blijkt dat er ruim 4100 betalende rijders hebben meegedaan.

Hoewel het een mooie dag wordt, is het toch nog vrij fris, danwel koud. Ik besluit alleen m'n armstukken aan te doen. Achteraf had ik beter ook de beenstukken aan kunnen doen, want 'het kippenvel' staat op mijn benen.

De gebruikelijke drukte bij het inschrijven. Samen met Cees Timmermans ga ik inschrijven voor ons groepje. Ondanks deze drukte gaat de inschrijving toch vlotjes. Ik kom Niels en Ekko van CTWT (wielertoerist) nog tegen en doe een snelle groet.

We vertrekken rond 09.00 uur en als we bij de Amerongse berg aangekomen zijn weet ik al dat het vandaag weer 'hurrie up' zal gaan. Angelo, Dick en Christiaan zijn als eerste boven. De rest komt een half minuutje later boven.

We passeren kundig over de fietspaden de vele renners. Het is wel mooi om dat 'gele kanarie-lint' voorbij te zien trekken. Maar het blijft natuurlijk oppassen natuurlijk met die drukte. We passeren net vóór de Italiaanse weg de TEE-groep van de TCWT (licentiehouders/rustige versie 'wielertoerist') In het voorbij gaan herken ik Bas en roep nog naar hem. "Hé mafkezen", hoor ik nog....

Een paar honderd meter verder zien we de eerste ambulance en daar ligt een wielrenner bij met bebloed gezicht op de grond. Dit ziet er niet echt lekker en fris uit maar achteraf blijkt dat het allemaal relatief goed is afgelopen en toch meevalt met die jongen.

De Italiaanse weg vind ik altijd een zeer mooie korte beklimming midden in de bossen. Ik start als eerste van ons groepje en wordt halverwege weer door Dick en Angelo ingehaald. De rest volgt later....

Het tempo blijft ongeveer 30 km/u gemiddeld. Bij de ravitaillering besluiten we weer net als vorig jaar door te rijden. Ik heb dit jaar 2 bidonnen met drinken bij dus het maakt me dit keer niets uit.

We rijden richting Posbank en hier gaan Angelo, Christiaan en Dick en Eddie er meteen vandoor. Thomas zegt tegen mij: "Gaan Rini, gáán!!". Hoewel ik dit eigenlijk wel wil doen, blijf ik rustig bij Thomas en Arie en Cees. Vorig jaar heb ik me hier enorm 'opgeblazen' en ik wil 'het opblazen' deze tocht maar eens 'ergens anders' gaan doen.

Thomas geeft het tempo aan en ik probeer te volgen. Dit lukt best goed. Arie zit weer in mijn wiel en Cees komt hier weer achter aan. We passeren Eddie, die aardig stil gevallen is. Dat voelt dan toch weer goed..... Ook Arie en Cees kunnen ons tempo even niet volgen.

Dan dalen we gezamelijk af en gaan het 2e gedeelte van de beklimming Posbank in. Thomas geeft wederom het tempo aan en ik volg. In de verte zien we Dick, Christiaan en Angelo een gevecht om de 'bolletjestrui' voeren. Mooi om te zien. Wanneer Thomas en ik boven zijn horen we Dick vanaf het terras roepen naar ons. "Héé, koffieeeeh" Dick heeft in de tussentijd al een tafeltje voor ons 'geregeld'.

Arie, Cees en Eddie komen ook bovenop de Posbank. Ze hebben 'geluk' gehad want iemand had Arie's achterwiel aangetikt bij de afdaling en daardoor waren enkele renners gevallen. Eddie en Cees konden hier gelukkig nog net omheen rijden.
Zo zie je maar: "Een ongeluk is zó gebeurd" en voor je het weet kun je op je 'plaat liggen'

Wanneer we allemaal afzonderlijk betaald hebben vertrekken we voor de laatste 60 kilometer. "Hier krijg je een mooi fietspaadje met prachtige uitzichten", zegt Dick. Maar het enige wat ik zie is het achterwiel van mijn voorganger. Christiaan houdt het tempo zó hoog dat ik helemaal 'onderin de beugels' moet zitten en als laatste van 'het spul' kan ik maar amper volgen.

Bij de 2e rustpost zien we de renners van 'Tandje Bij' en met deze Sprangse jongens maken we natuurlijk een praatje mee. Dan gaan we van start voor de laatste 30 km. En die gasten ruiken de stal, dat is één ding wat zeker is.

Het tempo blijft vrij hoog en om beurten wordt er op kop gereden. Het meeste natuurlijk door de Christiaan, Thomas, Dick en Angelo. Wanneer we het eerste gedeelte van de dijk opkomen rijd ik voorop. Ik ga lekker bij een vent van bijna 2 meter in zijn rug zitten. Hij rijdt lekker door en ik kan mooi bij hem in het wiel volgen. Dit is wel vol te houden zo tot de finish......

Maar bij het 2e gedeelte van die dijk vind Angelo het genoeg en neemt de kop over.
En hoe!! In de tegenwind raast hij met 40 km/u over de dijk. En dit toch zeker 5 kilometer lang. Hoewel het ontzettend hard gaat zit ik relatief gunstig bij Angelo in het wiel. Achter mij hebben ze het lastiger en zitten ze aan de rand van de weg bijna in het prikkeldraad. Wanneer we de dijk afdraaien zie ik de weg in de verte omhoog gaan in de Grebbeberg.

Angelo moet even bijkomen en zonder achterom te kijken neem ik het 'vol gas' over van Angelo en besluit dan 'het lont in het kruitvat te steken'. En dit is dus het moment dat Rinus overmoedig wordt en zichzelf dus dit jaar 'opblaast'. Ik kan het tempo niet volhouden en moet terug schakelen naar het 'kleine blad'. De eerste die me inhaalt is Christiaan, gevolgd door Angelo. Ik zet alles op alles en pik nog net aan bij die jongens. Wanneer het hierna nog wat vals plat omhoog gaat moet ik er dus echt van af.

Maar achter me zie ik ook niemand van ons groepje meer, en ik pik aan bij wat renners die het tempo ook aardig in gang houden. "Wanneer Angelo en Christiaan de beentjes stil gaan houden zou ik nog wel eens stiekem aan kunnen sluiten", maar dit is jammer genoeg niet het geval. Ze zullen die Rinus wel eens een 'lesje leren' vandaag.

De laatste 10 kilometer besluit ik te stoppen en op de anderen te wachten. Eddie en Arie komen voorbij geraast. Enkele minuten later gevolgd door Cees en Dick. Met z'n drieën rijden we lekker naar de finish. Hier staat de rest al te wachten. Wat een feest, wat een mooie dag en wat een heerlijke tocht.....

Zoals eerder gezegd pakken we in het restaurant nog iets lekkers te eten. Met een heerlijk biertje worden 'onze verhalen, ervaringen en belevenissen' van deze dag nog eens dunnetjes overgedaan.

Het was een topdag vandaag. Gezellig, stevig doorgereden en de laatste 30 kilometer was het 'koers'. We waren allemaal 'aan elkaar gewaagd' en ook de 'snelle jongens' hoefden nergens heel lang te wachten.

Vacansoleil 4 Challenge Zandvoort

Vandaag belooft het een zonnige dag te worden. Morgen gaat het regenen. (zeggen ze....) De Camerig Classic die voor zondag 3 April gepland stond is daarom jammer genoeg afgelast. Maar geen nood, er zijn diverse toertochten elk weekend.

Daarom met Dick en Eddie afgereist naar Zandvoort om de Vacansoleil 4Challenge te rijden. Hieronder de route die we uiteindelijk hebben gereden.
Klik op het fietserlogootje voor verdere details.



Om 06.30 staan Eddie en Dick al voor de deur om de fiets in de bestelbus te laden. Eddie'kachelt' lekker door met de auto, zoals gewoonlijk pakken nog een lekker bakkie koffie onderweg en zijn al om 08.15 uur op het Circuit in Zandvoort.
De startnummers worden opgehaald en om 09.30 uur vertrekken we. Op de fiets wordt eerst het gehele circuit rondgereden voordat we de openbare weg worden opgestuurd.

Al enkele dagen heb ik wat last van m'n knie en ik hoop dat deze het volhoudt deze toertocht. Als de pijn 'te gek' gaat worden vandaag draai ik om richting strand heb ik besloten.

De wind hebben we (zoals gewoonlijk) stevig tegen en Dick rijdt door de duinen van Zandvoort lekker op kop. We worden gepasseerd door 3 fietsers en Dick besluit dit groepje te gaan volgen. "Die gasten rijden stevig zeg door", mijn hartslag gaat al snel richting 170 bpm.

Na enkele kilometers bedenk ik me dat als dit zo doorgaat dit wel eens een hele zware dag kan worden. Die 3 gasten lijken van ons af te willen en schroeven het tempo verder omhoog. Na enkele kilometers lijkt één van hen er gelukkig aardig doorheen zitten en daarom vragen ze ons om mee te draaien. Eddie, Dick en ikzelf draaien daarom maar mee. Joop laat het lekker lopen en bekijkt het wijselijk van achter aan.

God zij dank slaan die gasten na 30 kilometer rechtsaf. Gelukkig zeg!, want dit had ik niet volgehouden op deze manier. Gelukkig hoeven we nog maar 130 km en daarom wordt er een tempootje rustiger gedaan. We rijden langs de prachtige bloembolvelden en komen zelfs langs 'De Keukenhof'.

Het is nu eens een andere omgeving om in te fietsen en dat is eigenlijk best mooi om te zien. Om beurten doen we 'het kopwerk' en proberen de stevige wind van vandaag te 'trotseren'. Als we in een waaier (kop over kop) gaan rijden verloopt de onderlinge samenwerking echter wat minder en als ik bijna van het fietspad wordt gedrukt ontstaat er wat 'lichte irritatie' in ons groepje.

Hier valt dus nog wat 'bij te leren' en moeten we (misschien) in de toekomst nog maar eens wat op gaan trainen. We volgen de witte pijlen op de weg. Het is goed opletten voor ons, want soms is de route echt onduidelijk gepijld. Op een gegeven moment slaan we rechtsaf waar we eigenlijk rechtdoor hadden moeten gaan. (Sorry jongens.....,foutje van Rinus) We komen hier pas heel laat achter. We draaien niet om en hopen later dan weer op de route van 160 km te komen.

Na zo'n 80 kim hebben we een onderbreking voor een banaantje en wat drinken. Ik maak nog een fotootje van 'de mannen' en we vertrekken voor de volgende 80 km. Maar dit blijkt achteraf niet te kloppen. We komen nergens meer op de route van de 160 km. Eigenlijk niet erg, want door de wind hebben we allemaal flink ons best moeten doen en hebben inmiddels toch een aardig gemiddelde van 31.5 km/u.

De laatste 15 km rijden we over smalle fietspaden met stoplichten door de stad. Dit is 'wat minder' en na wat gevaarlijke situaties besluiten we gewoon over de weg verder te rijden. We komen uiteindelijk weer terug op het circuit in Zandvoort en als we ons hebben omgekleed, gaan we nog een lekker biertje pakken op het terras van de organisatie van Vacansoleil.

In een heerlijk zonnetje maar wel harde wind zien we de omgewaaide 'party-tenten' vervaarlijk onze kant op komen. Het loopt gelukkig allemaal goed af. We kletsen nog wat bij over onze eerste toertocht op de weg dit jaar. Iedereen beleeft zo'n dag toch weer op z'n eigen manier en dit is altijd weer leuk om te horen.

Conclusie: Mooie omgeving, hard gewerkt, de 'uitpijlde route' kon beter, jammer dat we verkeerd zijn gereden maar wel lekker gefietst!!

Totaal 123kilometer. 31.3 km/u gemid - 149bpm/gemid - 176 bpm/max