Vandaag de JNC 2011 gereden. Het is uiteindelijk de 130 km-versie geworden.
Hieronder de route. Klik op het fietser-logootje voor verdere details.
Met m'n broer Arnoud vertrekken we voor een 'vluggertje' naar Luxemburg om deze jaarlijkse tocht te gaan fietsen. Het belooft mooi weer te worden dus we vertrekken om 04.45 uur en komen al om iets over 08.00 uur aan.
We schrijven eerst in voordat we ons gaan omkleden. Arnoud gaat de 85 km-versie doen en ik ga voor de '165'. 'bepakt en bezakt' stap ik om 08.45 uur op de fiets.
Al vrij snel zit ik met een hartslag tussen de 150 en 170 bpm. Dit lijkt me een prima oefening voor de Marmotte over 5 weken. Van begin af aan 'het gas erop' is normaal gesproken niet 'de manier' voor mij, maar vandaag is het een ideale gelegenheid om dit te uit te proberen omdat ik alleen rijd.
Ik rijd diverse groepjes voorbij en ga al snel de 'Rampe de Putscheid' op.
Deze beklimming doet zijn naam echt eer aan. 2400 meter met 10% gemiddeld; dus wel pittig kun je zeggen.....
Net voor de top word ik ingehaald door een wielrenner. De enige!! Maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de meeste renners voor de lange afstand al vertrokken waren natuurlijk.
Wat niet wegneemt dat ik aardig omhoog fiets hier. Ik 'spring' van groep tot groep en het geeft best een kick om veel fietsers in te halen.
Dit gaat allemaal prima tot aan de eerste controle/verzorgingspost. Dit is weer prima geregeld hier bij de Driebergse toerclub die deze dag organiseerd. Gevulde koeken, wafels, banenen en een flesje isostar worden hier genuttigd. Natuurlijk zijn er altijd mensen die 'misbruik' maken en hun bidons vullen met meerdere flesjes ipv de kannen water die daarvoor bedoeld zijn.
Ik vertrek samen met 2 'Rabomannen' uit Medemblik voor het 2e gedeelte van de JNC. In de afdaling kan ik ze goed bijhouden. Ik meen Sandra van WT nog te zien, maar het gaat te snel om te groeten. In 1e beklimming van 'de Nocher' moet ik de 'Rabo's' net voor de top laten gaan. Ik probeer er nog bij te komen maar dit gaat niet meer lukken. Wel blijf ik ze in de verte in het zicht houden.
In de daaropvolgende beklimming van 'Couteau de Ringel' (7 km/3% gemid.) probeer ik met 2 wat 'oudere' mannen naar de 2 Rabobannen te klimmen, maar het tegenovergestelde gebeurd: Ik kan het tempo niet volgen en word er wederom 'afgereden'.
Net vóór Diekirch op zo'n 90 km is 'het beste uit de kuiten' en ben ik blij dat ik bij 2e verzorgingspost ben. Ik neem ruim de tijd hier en eet en drink in een strandstoel aan het zwembad van de camping 'Op der Sauer'
Ik raak nog aan de praat met iemand die ook de Marmotte gaat fietsen over enkele weken. Hij past nog even om m'n fiets zodat ik snel 'een toilletje' kan doen.
Het 3e gedeelte gaat vanaf 95 km moeizaam. Bij beklimmingen ga ik niet meer iedereen voorbij maar gaan er meer mij voorbij. Wel passeer ik een jongen die 'zigzaggend' over de gehele weg naar boven rijdt. "Ik zal ff plaats maken voor jou" zeg ik tegen hem en rijdt helemaal links de weg. "Hoever is het nog klimmen??" "Na deze bocht ben je er" antwoord ik. "Ja,Ja, zal wel!" En na die bocht moet ik eigelijk wel lachen want de beklimming blijft gewoon doorgaan....
Ik sta nu even voor een dilemma. Als ik de extra lus voor 165 ga doen kom ik tevens langs de auto. En als ik langs de auto kom weet ik ook dat ik hier ga afstappen. Dus besluit ik voor de 135 km-versie te gaan. Dit betekent dan wel dat ik 'moreel verplicht' ben om de 'muur van Vianden' op te stoempen.
Op dat moment klote natuurlijk, maar achteraf ben ik toch blij dat ik deze puist van 1500 meter lengte (11% gemiddeld en 23% max) gedaan heb.
Ik rijd meteen door naar de auto. Arnoud is net aangekomen van 'zijn 85 km-versie' (Na 40 km heeft hij het eerste, het beste bord waar Vianden op staat aangehouden). We kleden ons om en drinken natuurlijk nog een biertje bij de startplaats. Hier zien we Sandra en Leendert van WT nog en kletsen nog wat bij...
De Belgische friet mag natuurlijk niet ontbreken op deze dag en we zijn mooi om 20.00 uur thuis zodat we ook nog de Champions-Leage finale kunnen zien. Mag wel zeggen dat we een zware, maar ook mooie dag met lekker weer hebben gehad. Maar een volgende keer wordt het gewoon weer 'doseren' voor Rinus.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten