Sneeuwbiken 2e kerstdag 2010

Vandaag 'die kalkoen eruit fietsen'. Dat is de bedoeling op 2e kerstdag 2010. Om 09.15 sta ik bij Dick thuis en samen met de 'twee Jeroenen' en Cindy gaan we vandaag een rondje sneeuwbiken. Eddie heeft jammer genoeg afgebeld, die heeft nog te veel last van z'n hiel.

Het heeft gisteravond nog een tijdje flink gesneeuwd dus er ligt weer een verse laag op de inmiddels meerdere ijslagen. Gelukkig is er deze morgen al een paadje gemaakt waardoor het makkelijk fietst, maar toch nog steeds redelijk zwaar.

Ik glij al vrij snel weg, maar kan toch op de been blijven. Doordat ik niet snel genoeg uit de pedalen 'klik' verdraai ik m'n knie een beetje. Dit gebeurd wel vaker maar 'dit knie-verschijnsel' blijft altijd toch weer vervelend.

We raken Cindy al vrij snel kwijt maar gelukkig heeft de 'lange Jeroen' gisteren al de route samen met haar voorbereidt . Wij gaan op lekker tempo door. Dick voorop, gevolgd door ons allen. De pijn die Dick eerder deze week aan het knie'tje had is nu niet echt veel meer van te merken en hij 'kachelt' aardig door wat mij betreft.

Enkele kilometers voorbij 'Bos en Duin' moeten we allemaal diverse keren van de fiets af. Gewoonweg omdat de sneeuw te hoog is om er doorheen te fietsen. Je rijd met een flinke snelheid zo in een halve meter sneeuw en valt dan heerlijk in de zachte witte zooi.

Bij de Rustende jager pakken we een lekker 'bakske koffie'. Dit doen we niet altijd maar vandaag (2e kerstdag) bij wijze van uitzondering gaan we voor 'de gezelligheid'.
En gezellig is het altijd met 'die gasten'. Trainen doen we wel een andere keer!!



Het laaste stuk op de fiets trap ik bij een beklimming jammerlijk door mijn ketting heen. Gelukkig helpen de jongens me met een 'missing link' en kunnen we naar een minuutje of 10-15 weer 'volle gas' richting huis.

We rijden nog langs de plaats waar ik het 'ree'tje' uit m'n vorige verslag neergelegd heb. Het diertje is in ieders geval weg. Ik ben wel benieuwd hoe het met het beestje is afgelopen. Leeft het 'uberhaupt' nog wel.

Het laatse stuk richting Roestelberg is erg glad en je voelt de wielen regelmatig onder je wegglijden. Toch probeer ik die gasten bij te houden maar het loopt allemaal maar net goed af. Bij het eindpunt (Kaatsheuvels ijsbaan) ben ik meer kapot dan de laatste weken.

Thuis aangekomen lekker meteen onder de douche. Het was zeer gezellig vandaag maar m'n knie doet wel 'verrekte pijn' nu. Hopelijk duurt dit zoals gewoonlijk maar enkele dagen voordat ik rustig aan weer kan 'peddelen'......