zaterdag 10 april 2010

Veenendaal-Veenendaal

Net als vorig jaar stond ook dit keer Veenendaal-Veenendaal op het programma. Een toertocht met ongeveer 1100 hoogtemeters. Een populaire tocht voor wielerliefhebbers die de Amstel Goldrace willen rijden of misschien andere plannen hebben. Dit jaar met wat clubgenoten van TC-Waalwijk om ongeveer 09.00 uur vertrokken.

Bij de start stond de (ct)wt-trein al klaar voor vertrek. Had normaal gesproken ook graag hiermee van start gegaan. Maar Rinus moet hierin keuze's maken en vandaag dus met Dick, Thomas, Angelo en Arie aan V-V begonnen.

In het begin was het vrij druk maar met wat geduld konden we toch vrij makkelijk passeren. We werden zeker in het begin ook regelmatig zelf gepasseerd doordat we vrij rustig begonnen. Op de Amerongse berg kregen we meteen te zien hoe het de hele rit zou gaan. Angelo voorop, Dick en Thomas vlak achter elkaar en Ikzelf + Arie achteraan.

Er werd steeds bergop vrij snel geklommen en nadat we op 50 kilometer op de foto gezet waren door ReboundRien (forumlid wielertoerist) was het mooi tijd om mijn bidon te gaan vullen bij de 'koffiepauze'. Wat schetste mijn verbazing. Het was zo druk schijnbaar dat die gasten besloten door te rijden. Daar reed ik dan zonder drinken. Gelukkig kreeg ik van Arie en van Thomas wat van hun drinken. (Want daar hadden ze toch geen tijd voor gehad)

Doordat mijn 'Edge' regelmatig uitviel had ik een totaal verkeerde inschatting toen ik op de Posbank was. Ik reed lekker in een groep omhoog. Maar ik dacht dat het nooit ver kon zijn. Dus ik probeerde om op het grote blad te blijven en tempo te maken. Zoveel tempo dat ik op kop van die groep ging rijden en zelfs ervoor.
"Laat 'm maar gaan", hoorde ik nog wel achter me. "Zover kan het nooit meer zijn" zei een stemmetje in mijn hoofd. Maar zover was het dus nog wel en al snel liepen de beentjes al snel helemaal 'vol'. Met als gevolg dat de hele groep met Dick en Thomas 'over mij heen ging'.

Op de '34' verder naar boven en 2 bochten later zag ik niemand meer. Zo snel kan dat gaan dan!! Bij de afdaling stak er nog een paard over. (Die lopen daar zomaar los) en dit liep net goed af omdat er 2 mensen bij stonden. Ik dacht dat dit de 2 ruiters waren. Niet dus en vol in de remmen. Het leek wel of dat paard het expres deed.

Ik had zo onderhand wel zin in een bakkie koffie, maar elk pannekoekenrestaurant was nog dicht deze dag. Ongelooflijk maar waar. Dus maar naar de finish 'gekacheld' Angelo zoals 80% van deze rit op kop. Deze gast kan echt goed rijden. Je ziet aan zijn gezichtuitdrukking totaal niet dat hij hier nou wel of geen moeite mee heeft.

Wij hebben de laatste 30 km in ieders met dit tempo geen behoefte om 'over te nemen'.
En Angelo brengt ons naar de finish. Met ruim 30 km/u gemid en een bpm 140 gemid. komen we bij onze 'kleedkamer' aan.

Na afloop bij de 'Goudrenet' nog een lekkere uitsmijter op. Aardig moe, maar voldaan van deze fraaie tocht met droog en mooi weer gaan we weer richting huis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten