Wat is dat nu weer zullen jullie denken. Dit betekent dat je op één dag de Mont Ventoux van alle drie de verschillende zijden beklimt.
Als de Marmotte goed zou verlopen had ik al in gedachten om dit tijdens deze vakantie te gaan doen. Hans, mijn 'campingmaatje' geeft aan dat hij hier ook wel zin in heeft. Dus daarom meteen 'plan de campagne' gemaakt.
Hans gaat volgende week vrijdag weg. Donderdag de tent opruimen, dus dan moet de 'grote dag' woensdag 4-8-2010 worden. Maar voordat ik deze 'Cinglé' ga doen wil ik eerst de Mont Ventoux via Bedoin beklimmen. Zo krijg ik een beetje 'het gevoel' en weet ik hoe ik er voor sta.
Ik heb de Mont Ventoux de laatste jaren diverse keren 'gedaan' en deze keer gaat de 26e keer worden heb ik berekend. Misschien ga ik wel voor de 30e keer dit jaar deze 'kale berg' op.
Ik besluit om vanaf de camping te vertrekken. Dit is dan ongeveer 25 km naar Bedoin.
Ik sta vrij vroeg op. Het is wederom weer een stralende dag. Het lijkt wel of het in deze streek altijd mooi weer is. Ik sta via Entrechaux en Malaucen richting Bedoin. Ik moet ook nog even de Col de Madeleine over (kleine) en sta dan met 500 hmtr en 25.0 km/u op de teller in Bedoin. Lekker doorgereden dus voor mijn doen.
Ik ga in Bedoin nog even naar de bakker voor een heerlijke 'pain de abricots' en een koele cola. Aan de overkant van de straat staat tegen een woonhuis een bankje. Hier ga ik er eens even lekker voor zitten en geniet van al het lekkers.
Over de beklimming heb ik verder niet zo heel veel te vertellen. Behalve dan dat ik probeer om niets te 'forceren'. Dit natuurlijk allemaal voor komende woensdag.
Ondanks dat, gaat het heel moeizaam. Hoe het komt weet ik niet, maar het is 'werken'.
Eigenlijk moeten de benen het werk doen. Maar ik ben te veel met m'n lichaam aan het fietsen. Hierdoor krijg ik het halverwege 'het bos' al flinke pijn in mijn rug.
Deze pijn wordt eigenlijk niet minder. Integendeel zelfs. Maar ik ga 'gewoon' door. Twee kilometer voorbij Chalet Reynard komt een 'klein menneke' dichterbij en blijft achter me fietsen. Een 'Belgske' blijkt. Ik geef aan dat ik het ontzettend knap van hem vind wat hij aan het doen is. Hij verteld me dat zijn vader achter hem zit en dat ze de beklimming via Sault aan het doen zijn.
Even later komt zijn vader voorbij 'gepuft' : Ja, ik moet hem een beetje in toom houden hè'. Het 'Belske' heeft op zijn vader gewacht en rijden met zijn tweeën weg van mij. Een 'Mont Ventoux-fotograaf' maakt een foto. Hieronder kun je de foto's zien waar ook die jongen en zijn vader te zien zijn.
Uiteindelijk kom ik in 2.02 uur boven. Dit is niet echt goed. Maar het is de 1e keer deze vakantie en de pijn in de onderrug heeft ook wel meegespeeld.
Bovenop maakt een mevrouw nog een mooie foto van me. Dan daal ik af naar Malaucene. Zelfs tijdens deze afdaling voel ik de pijn in mijn rug. Dus uiteindelijk ben ik blij dat ik beneden ben.
Gelukkig hebben we op de camping met Paul 'onze eigen fysiotherapeut'. Wanneer ik vertel van mijn klachten bedenkt hij zich geen moment en in de vooravond krijg ik van Paul een 'behandeling'. Hij 'kraakt' het één en ander en plakt een paar 'wonderpleisters' op mijn rug.
Gelukkig heb ik nog een dag of 4 voordat we de 'Cinglé' gaan doen. Dus gewoon rustig aan nu de komende dagen.
En cinglé geworden???
BeantwoordenVerwijderen