Vrijdagmorgen om 06.00 uur gaat het wekkertje. Nog ff checken of ik alle spulletjes in de tas heb. Mijn fiets heb ik in dit geval in een fietstas gedaan. Wieltjes ernaast gestoken. Dit is wel handig. Franka brengt me een uurtje later naar het schoenenmuseum van Waalwijk. Hier verzamelen we zoals gewoonlijk en gaan dan met 24 clubleden richting Baraque Michel; het hoogste punt van Belgie.
Ik zit in de auto bij Jurgen, Jan Donders en Jan van Ravenstein. De verhalen van die mannen maken het gezellig in de auto en de tijd vliegt. In één ruk rijden we via de A76 richting Aken en dan richting Eupen. Om 09.45 zijn we aangekomen. Ik zet meteen mijn fietsie in elkaar. Hopelijk gaan ze niet 'haasten en jakkeren' want ik moet me ook nog omkleden. De meeste clubleden zijn al in hun 'fietskloffie' in de auto gaan zitten. Ikzelf vind dit nooit zo prettig en kleed me liever ter plekke om.
Gelukkig gaan we eerst een bakkie koffie pakken voor vertrek. Om 10.45 uur vertrekken we richting Mettendorf. Dit is het eindbestemming vandaag.
Hieronder de route en de gegevens. Klik in het kaartje eerst op het vetgedrukte logootje met fietser. Klik daarna rechtboven onder 'help' weergeven in metrisch . Dan zie je alles in kilometers ipv miles
De dikke mist bij aankomst is bijna weggetrokken en we starten met een flinke afdaling en zodoende komen we zonder al te veel moeite met een acceptabel gemiddelde aan in Bleialf. Hier pakken we een 'kanchen kaffee' mit ein 'Apfelkuchen' und naturlich 'zhane'
Dan weer door voor het 2e gedeelte. We rijden over een soort van 'halve zolenpad', voormalige spoortrajecten die nu mooi geasfalteerd zijn. De uitzichten onderweg zijn zeer mooi hier in de Eifel. Jan en Rigo hebben zo'n 85 km nog een 'leuke' klim in petto. Wat een steil ding zeg. Ik denk wel 'Putscheid-waardig' (zie JNC vorige week)
Vooraf denk ik er iets te makkelijk over en begin 'staand' de klim maar na de eerste steile bocht zie ik dat ie nog steiler wordt. Ik zie onderweg 17% op het tellertje staan. De beklimming is 2 kilometer lang en is volgens mij nooit onder 10% geweest. Ik schat dit ding toch zo'n 11-12% gemiddeld.
In de afdaling begint de ellende voor mij. Mijn ketting loopt achter steeds van het tandwiel af (ketting slaat over). Gelukkig zijn we bijna thuis. Fietstechneut Henri Binken wrikt wat aan de ketting zodat de schakeltjes weer loskomen. Ik fiets nog wat rond en het 'euvel' lijkt verholpen.
We zitten om 16.00 uur al op het terras aan een lekker biertje. Hoewel de weersvoorspelling twijfelachtig was voor deze 2 dagen zitten we nog tot het avondeten in een heerlijk zonnntje buiten op terras. Dit is wel genieten natuurlijk.
Na het gezamelijke eten. (Soep vooraf, een lekker snitzel met frites en een ijsgerecht na) hebben we nog lekker in de bar wat gedronken en de WK-wedstrijd Engeland-Algerije gekeken. Om elf uur in het 'mandje' Samen met de 2 Jannen hebben we voordat we gingen 'snurken' nog een uutje heerlijk gelachen.
De volgende dag om 08.00 uur aan de ontbijttafel. Wederom goed verzorgt. Bij vertrek om 09.00 uur rijd ik eerst wat nabij het hotel. Wat blijkt. Alweer blijft die K#^*%ketting 'overslaan'. Weer 'wrikken' en zelf met schroevendraaier aan de gang om dit mankement te verhelpen.
Ons clublid Jurgen wordt wat ongeduldig en vind dat we maar moeten starten en dat de hele club niet hoeft te wachten op dit soort 'kleinigheden'. De eerste irritatie mijnerzijds ontstaat en ik zeg dat hij en wie er wil van mij gerust vooruit kunnen/mogen fietsen. Niemand doet dit echter en 5 minuten later dan gepland vertrekken we vanuit Mettendorf voor onze 2e fietsdag retour naar het noorden.
De ketting doet het goed. Ik hoor wel een regelmatig 'tikkend' geluid, maar toch gaat het wel. Ook de beklimmingen onderweg gaan lekker. Totdat we een bui krijgen onderweg. Het koelt dan meteen goed af en ik haal bovenop mijn regenjasje en beenstukken uit de auto.
Na de regenbui begint het 'overslaan' weer en na wat wrikken gaat het redelijk totaan de koffiepauze in Bleialf. Gelukkig blijft het nu droog en zonnig, het wachten bovenop de klimmen duurt wat langer ivm vermoeidheid van sommige clubleden voor wie dit de eerste hoogtemeters zijn dit jaar.
Na zo'n 80 kilometer weer hetzelfde 'gezeik'. Maar nu krijg ik bijna geen beweging meer in de schakeltjes. In de beklimming wordt het nu wel heel lastig en ik zie zelfs mijn derrailleur elke keer mee omhoog bewegen. Op 85 km besluit ik om gebruik te maken van de 'bezemwagen'. Omdat de fiets van Nico al plat bovenop ligt, doe ik de fiets meteen maar in de fietstas. Wieltjes eruit, 'inpakken en wegwezen'. Ik ben trots en zuinig op mijn fietsie en wil deze niet beschadigen natuurlijk.
Deze aktie zal misschien 2 minuten extra hebben gekost. Schijnbaar loopt hierdoor het één en ander in de soep. Rigo wacht enkele kilometers verder op de bezemwagen. De groep is verder gegaan zodat Rigo en de groep elkaar kwijt zijn geraakt.
Wij rijden alleen terug. Rigo 'stayert' achter de bus tot aan Baraque Michel. Hier aangekomen is het nog 20 minuten voordat de eerste clubleden binnen komen 'druppelen'. Henri Binken natuurlijk voorop. Zoals elke klim deze twee dagen. Wat kan die vent op een groot verzet omhoog 'stampen' zeg!!
Als laatste komt Jan Pullens (dé organisator) aan en rijdt direct op mijn persoontje af en begint Rinus eens eventjes flink de les te lezen.
Het komt er op neer dat ze iedereen zijn kwijtgeraakt en dat de boel op het laatst nog 'in de soep' is gelopen. Dit alles omdat ik mijn fiets in de tas had gedaan en niet meteen in de 'bezemwagen' bovenop die andere fiets had gelegd.
Ik heb mijn reactie naar Jan nog maar ingehouden. Ik had liefst niets willen zeggen en hem een paar 'tikken' willen geven. Maar ik heb het bij wat 'verbaal geweld' gehouden. Ik weet namelijk hoe Jan is, en elk woord dat ik (hier)op m'n blog aan hem vuil maak is er eigenlijk één teveel.
Al met al toch een leuk weekend gehad. Vooral de eerste dag lekker gefietst. De 2e dag door materiaalpech was natuurlijk wat minder met uiteindelijk voor mij de teleurstellende afloop.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten