Opstaan in alle vroegte. De fiets in de auto en dan blijkt dat je voor het eerst dit jaar de ruiten moet krabben. Het gaat dus weer een beetje richting winter. De weersvoorspelling geeft zelfs sneeuw aan voor het einde van de week.
Vandaag dus met het DEWE MTB team op stap om de MTB tocht van Galder te fietsen.
Hieronder staat de route. (klik op het logo van het 'fietsertje', dan kan je alles gedetailleerd zien als je dit wil)
De start gaat zoals gewoonlijk vrij hard. Op de één of andere manier laat ik mezelf weer lekker opnaaien en probeer 'mee te gaan'. Eigenlijk stom en dit moet ik al vrij snel bekopen. Ik zie Dick, de Lange Jeroen, de Grijze Jeroen, Martijn en John al langzaam uit het zicht verdwijnen. Ik hang er een beetje tussenin. Eddie (die vandaag niet ziek was en gelukkig wel mee ging deze keer) en Cees kon ik nog achter me houden.
Het parcoers was mooi, soms wat modderig nog en veel 'single track', dit houdt dan in dat je moeilijk kan inhalen als je dit al zou willen.
Onderweg ook nog Mirjammeke voorbij gegaan. (Dat blijft toch ook een liefhebster van uitdagingen, waar het ook mag zijn). Ook nog de 'Tandje Bij' ploeg en onze plaatselijke sporter Arnold Stam gezien. (die zijn zoontje het mtb'en ook al aan het bijbrengen is)
Na zo'n 20 km gelukkig pauze. Ik vind dat altijd wel ff lekker. De anderen waren al doorgefietst. Maar ik wacht hier even op Eddie.
Moest ik nog haasten ook omdat die 'dook' meteen doorrijdt voor het 2e gedeelte van het parcoers. Na enkele kilometers heb ik 'm ingehaald en ga wat kletsend voor hem rijden (gezelligheid tijdens zo'n tochtje is ook wat waard) Ik sla linksaf een paadje in. Eddie gaat gewoon rechtdoor en snijdt 'non de jus' gewoon een stuk af.
Ik (bikkel) volg gewoon het parcoers en misschien haal ik hem later wel weer in. Na zo'n 7 kilometer heb ik Eddie weer in het zicht. Ik probeer naar een beetje extra adem te happen en als ik denk dat ik dit heb 'knal' ik hem in de bocht voorbij. Iets verder moet ik van de fiets af om over een flinke boomstam te springen. Dit alles kost me flink kracht en buiten adem val ik 100 meter verder nog net niet in een grote plas van mijn fiets af.
Achter me hoor ik een flinke vloek en het blijkt dat Edje na de sprong over de boomstam voorover van zijn fiets tuimelt. Net goed!!, moet ie maar niet afsnijden die 'dook'.
Het laatste stuk ploeteren we zowaar nog over een maisveld heen. Dit is echt het zwaarste stuk van het parcoers. De ondergrond zuigt aan de banden en bijna iedereen heeft het hier moeilijk en is blij dat dit ellendige zware stuk erop zit.
Na dit 'martelstuk' is gelukkig de finish in zicht. Bij de finish heb ik samen met Cees nog een heerlijke erwtensoep genuttigd. Dit gaat er wel in na zo'n inspanning.
Binnenkort hoop ik ook nog een filmpje van dit ritje op deze site te krijgen. Martijn had een cameraatje op zijn helm geplaatst en ik ben benieuwd naar deze beelden.
We gaan na afloop met z'n allen nog naar de Mac Donald's en hier worden de verloren calorieën weer aangevuld tot 'normale' waarden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten