zondag 28 november 2010

Koude vingertjes.

Vanmorgen kan ik eigenlijk uitslapen in vergelijking met ander MTB toertochten. Een thuiswedstrijd, want ik ga vandaag een rondje Drunense duinen fietsen.

Hieronder de route. Klik op het logootje met fietser voor de details.


Rond 10.15 uur vertrekken we met Eddie en Dick bij 'De Roestelberg' voor een lekker rondje 'racen' door de bossen. We kunnen lekker 'doorkachelen' omdat het parcoers bevroren is. De voorspelling van vorige week klopte. Alleen de sneeuwbuien bleven ons gelukkig bespaart. Deze week gaat dat niet lukken vrees ik.

Eddie geeft vandaag op z'n MTB het tempo aan. Dit ligt voor mijn doen vrij hoog, maar ik weet van mezelf dat ik altijd even moet 'opwarmen'. Zoals gewoonlijk stoppen we altijd even bij Bos en Duin. M'n vingers zijn harstikke koud en tintelen ernorm. Mijn voeten kan ik gelukkig vrij warm houden. Ik heb hiervoor dan ook een paar lekkere winterschoenen van 'Nordwave Celsius' aangeschaft. Hier hoop ik weer vele jaren plezier van te hebben. (aanradertje!!)



Weer op de fiets krijgen we een heerlijk stukkie fietsen. M'n vingertjes voelen na enige tijd gelukkig iets warmer en in een bocht rijden we wat 'Rabo-renners' voorbij. Ze hebben lek gereden waarschijnlijk en zijn net klaar met het verwisselen van een bandje. Bij de 'Rustende Jager' aangekomen rijden ze ons weer voorbij en op het eerste gezicht herken ik Frans Maassen.

Ze doen het rustig aan de mannen van Rabo want we halen ze op een gegeven moment in. We krijgen een kort steil stukje omhoog en ik besluit om boven te wachten zodat ik de mannen van Rabo misschien kan herkennen. Ze komen stapvoets boven en als eerste komt Frans Maassen dus boven, gevolgd door Erik Breukink, hierna even wachten op de derde Raborenner. Deze heeft een beetje het postuur van mij, dus vrij stevig. Als 4e en laatste renner komt dan Erik Dekker naar boven.

Ik besluit om lekker ff achter die mannen aan te MTB'en en vind het best leuk zo. Erik Dekker achterop maakt de grapjes:"He Frans, je houd de hele boel op joh" en "Het is geen ploegentijdrit". Ze zijn lekker op het gemakkie een rondje aan het MTB'en op dit voor hun onbekende terrein.

Wanneer het wederom steil omhoog gaat, zit de stevige Raborenner aardig kapot. Ik weet dat er nu een gevaarlijk stukkie omlaag komt en ik waarschuw de renners even.
Afgelopen week ging het bij mij hier bijna mis doordat ik te hard de afdaling in ging en bijna een boom ramde.
Dekker vraagt nog of het gevaarlijk òf hard naar beneden gaat. Ik antwoord:"Beide"

Desondanks gaat het bijna mis als de stevige Raborijder met flinke snelheid nog net dezelfde betreffende boomstam mist en daarna de fiets niet meer kan 'houden' en rechtdoor gaat. Erik Dekker zit rechts van hem en gaat ook mee rechtdoor het struikgewas in. Ikzelf kan er links mooi voorbij rijden en zie eigenlijk meteen dat het goed is afgelopen. Gelukkig maar!!

Een eindje verder gaat Eddie terug naar zijn woonplaats Drunen. Hij heeft naar eigen zeggen dit stuk vanmorgen al gereden. (hoewel Dick en ik hier aan twijfelen, maar het is koud zullen we maar zeggen)
Dick en ik 'persen' er nog ff alles uit en rijden nog met flinke snelheid richting Roestelberg.


Moe en voldaan komen we in Sprang-Capelle aan. De callorietjes worden zoals gewoonlijk weer razend snel aangevuld bij 'Opa en Oma' waar vandaag zoals elk jaar Sinterklaas weer 'langs rijdt'.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten