Rondje Col D'ey - Col de Croix Rouge

"Ik raak deze vakantie geen fiets meer aan". Dat is dè gedachte die na m'n 'Cinglé-avontuur' overheerst. Maar nadat ik de volgende dag het 'uitfietsen' dus oversla, begint het 2 dagen later gelukkig weer te kriebelen om op de fiets te stappen.

Vandaag dan maar een ritje Col D'ey en Col de Croix op het programma.
Hieronder de route en de gegevens. Klik in het kaartje eerst op het vetgedrukte logootje met fietser. Klik daarna rechtboven onder 'help' weergeven in metrisch . Dan zie je alles in kilometers ipv miles.



Ik vertrek vanaf camping L'Ayguette en ga met een rustig tempo 'op en af' naar Buis Les Barronies. Hier hebben we 2 jaar geleden met een gezelllige groepje 'liefhebbers' een 'midweekje' rond gefietst.

We verbleven daar in een 'Cabannes' die Loek (een kennis van...) zo'n 25 jaar geleden gekocht heeft. Dit huis in de loop der jaren opgeknapt. In z'n achtertuin een prachtige steile rotspartij waar je heerlijk naar toe kan wandelen al je dit zou willen.
Hieronder een collage van dit uitstapje.



Afin, vandaag fiets ik dus alleen door Buis-les-Barronies en ga richting ?? Wat verder sla ik linksaf de Col D'Ey op. Ik probeer m'n hartslag constant boven de 160 bpm te houden. Ik wil mezelf testen of ik dit de gehele beklimming vol kan houden.

De beklimming gaat in een heerlijke 'flow' en hijgend kom boven. Hier stop ik even het mooie uitzicht. Het is hier altijd prachtig, maar nóg mooier als je hier een week of 6 eerder komt. Dan staan die grote lavendel-velden schitterend in bloei.

Ik hervat de fietstocht weer met een prachtige afdaling die eindigd in St. Jalle.
In dit typische Franse dorpje ga ik linksaf en volg de vrij lange provinciale weg richting Les Pilles. Halverwege deze weg ga ik even de weg af voor een heerlijke amandelkoek met een koele cola.



Wanneer ik het tunneltje bij Les Pilles doorfiets ga ik meteen linksaf en begin direct met de beklimming naar Col de Croix rouge. Wederom de hartslag op 160+ bpm en ik moet zeggen: "Het gaat vandaag echt top".

Als ik boven ben meteen maar door voor de afdaling en die is mooi. Zo mooi dat ik besluit om deze een andere keer van deze zijde te beklimmen. Wederom dus een reden om volgend jaar weer terug te keren naar deze streek.

Via Mirabel-des-Barronies en Puymeras fiets ik terug naar de camping, waar ik zoals inmiddels gebruikelijk na elke fietstocht geniet van een koel biertje. Dit is typisch weer zo'n fietstochtje dat echt genieten is.
De beentjes voelen prima aan deze tocht. En zoals dit ritje verlopen is, mag het altijd gaan van me......